Richi

[Verse 1]
Γεννημένος κάπου στο 2000
Πέρναγαν οι μέρες μετρούσα τις εβδομάδες
Το καλοκαίρι του '08 πέρασα σύνορα
Αν δεν ήμουν Ελλάδα ίσως να ήμουνα στα σίδερα
Πάλευα με προβλήματα καθημερινά
Όμως δεν φοβάμαι γιατί στάσιμος δεν έμεινα
Από μικρό παιδί στα όνειρα επέμενα
Είχα μία ακρη που με γέμιζε και εγω το έδινα
Ποιος θα πίστευε ότι θα το κάνει
Ποιος θα το πίστευε ότι θα το είχα κάνει
Φτωχό παιδί και στο μυαλό είχα το money
Και αφού πονούσα έβαζα στο σώμα μου μελάνι
Περναγαν χρόνια και χανόταν η ελπίδα
Μου λείπει ενας πατέρας που ποτέ μου δεν τον είχα
Όνειρα πολλά μα δεν είχα στον ήλιο μοίρα
Κι ορκίστηκα σε 'μένα ότι θα βγαίναμε απ' τη πείνα
Κι όσο το σκέφτομαι με πιάνουνε τα κλάματα
Μας κάναν τσακάλια οι δρόμοι τα χαράματα
Ευχαριστώ πολύ όσους μου έδωσαν ψωμί
Μα πλέον έφυγα από τα γαμημένα μεροκάματα
Και μεσ' τη πίεση άμα χάθηκα δε το άφησα
Χαιρετίσματα σε όλη την ομάδα μου (shout out)
Τόσα χρόνια το τρέχω δεν τα παράτησα
Όσα βγάλω θα πληρώσω όπου χρωστάει η μάνα μου

[Verse 2]
Τι να μας πεις
Καταφέραμε από το πάτο να μπούμε στη φάση
2020 και νιώθω τόσο 'ντάξει
Αφού δούλευα σε πάγκο και κοιμόμουν σε αμάξι
Μα θέλαν να με δούνε μεσ' το χώμα
Και φέτος μεσ΄ τη γειτονιά τους έκλεισα το στόμα
Το κάθε βράδυ μου το ζούσα στη παράνοια
Η ζωή μου είναι μία ταινία από τα Βαλκάνια
Μοίραζα τα σακουλάκια μέσα στα στενά
Τρέχω με τον Tony για να βγω απ' τη γειτονιά
Τότε ένιωθα τύψεις για τα μαύρα μου λεφτά
Πρoσευχόμουν βράδια για να παν' όλα καλά
Παράλληλα δουλειά, 24/7
Το κίνητρό μου ήτανε να βγω απ' τα σκατά
Συνέχεια σ' άλλη πόλη για να βγάλω το ρευστό
Μα στη τελική κοιμόμουνα στο 318 (Richi)
Έβγαλα φράγκα απ' το πουθενά
Τώρα βάζω κάποιους στόχους και χτίζω σιγά σιγά
Θέλω σπίτι που θα νιώθει άνετα η οικογένεια
Η αδερφή μου που πλέον μεγαλώνει δύο παιδιά
Νιώθω βάρος στη πλάτη καθημερινά
Μα δε σταματάω να τρέχω τη φάση παρ' όλα αυτά
Τώρα με συναντάνε καθηγητές μεσ' τα αστικά
Ρωτάν αν πέρασα μα ξέραν δεν περνούσα πουθενά
Κοίτα πως άλλαξα από πέρσυ
Δούλευα μέχρι το σκοτάδι να πέσει
Ήτανε μέρες που 'ταν άδειο το τραπέζι
Πες μου ποιος άλλος θα άντεχε σ' αυτή τη θέση
Κοίτα πως άλλαξα από πέρσυ
Δούλευα μέχρι το σκοτάδι να πέσει
Ήτανε μέρες που 'ταν άδειο το τραπέζι
Πες μου ποιος άλλος θα άντεχε σ' αυτή τη θέση