Rapo Maskhare Nakon

[ورس یک]
رپو مسخره نکن
چون ما حتی واسش تا اِوینم میریم
واسه ما داستانا درست که میشن، می‌گیم
عین مامورا می‌شدی خیلی بد سیریش
ولی بازم اگه شخصا بمیرم میشی
فقط یکی مثِ بقیه، مُرده‌پرست یا بی‌خیال
حالا هم داری میگی که چی بشه قضیه؟
واسه چی قفلی میزنی روش؟
حتی که چی بشه رپی که داری می‌خونی؟
اینا واست چی داره تهش؟ ها؟
واسه همینه که میزان فهم من و تو فرق می‌کنه
اینجا ایرانه، هر طور ما فکر کنیم فعلا بیماره مغزا
رپو مسخره نکن وقتی نمی‌دونی چی هست
می‌دونستی که هیچوقت رپو نمی‌خوندی بی‌وزن
رپ‌کن هم که فقط یکی دوتا رو می‌شناسی
که دیگه همه هم می‌شناسن آره چیز جدیدی نی ولی
ما هم عرق می‌ریزیم دنیا رو می‌سازیم
تو فقط نشستی داری مُخا رو می‌گایی
رپو مسخره نکن، آره مسخره نکن
دلیلی نداره بخورم من سر رپ فحش
واسه همین میگم مسخره نکن
چون رپ مثِ کتاب مقدسه، پَ تو
یکم یاد بگیر و مغلطه نکن
چون هرکی با رپ هست موفقه، پَ تو

[کورس]
رپو مسخره نکن
چون ما همه‌چی‌مون و دادیم پاش
نمی‌دونی چه دردی داره
رپو مسخره نکن
می‌بینی که فرهنگو ساختیم باش
حالا ببین چقد زیاده شنونده و رپ‌کن
دارم به تو میگم رپو مسخره نکن
تو که نمی‌دونی پس هر دفعه نپرس
که چه جوری کلماتو پشت هم می‌گیم
نه تو جَو زده نشو

[ورس دو]
رپو مسخره نکن وقتی عِلمش و نداری
حتی سعی نکن بخوای عینش و دراری
طبیعیه که بین‌مون حواشی بگذره
وقتی سرباز نمونه میشه بین‌مون فراری
اینجا باس رپ بخونی بدون مایه
مثِ اینه که ظرف بشوری بدون مایع
نمونه بارزش منم و زیرزمینه
پیدا نمیشه حتی یه دونه عاشق توش
فقط داریم، وقت تلف می‌کنیم
هر طرف می‌دوییم؛ بعدشم از هر طرف می‌خوریم
از همه بدتر اینه که ما از صد نفر می‌پرسیم
که رپ چیه؟ نهایتاً بیست نفر می‌دونن
بقیه یا تو در و دیوارن یا بی‌طرف می‌مونن
اونام که اینورن، تو میهنن، دیونن
چون دور اَ جون، فقط واسه یه مشت بی‌شرف می‌خونن
رپو مسخره نکن چون ما سُلفیدیم براش
نمی‌خوای بدونی چرا کُفر میگی شبا دربارش
اما بازم پرسیدی اَ ما
نگاه چطور داری باش پُز میدی الان
رپو مسخره نکن اگه آدم مسخره‌ای نیستی
سخت نگیر که باورش سخت نشه
آماتور هنوز تو عالم برزخه
چون نمی‌دونه تو رپ یه عالمه حرف هست
پ مسخره نکن
اگه دوس نداری کلاه‌مون بره تو هم
اگه بذاری منظورمو برسونم
اگه دنیا رو بتکونم هرکی بیرون مونده بره خونش
مسخره نکن چون به انداره کافی سوژه هست
واسه اینکه بخوایم الفاظ نامی به کار ببریم
یعنی طرفو خراب کنیم
حتی سیبل هدفم منم الان تویی
رسانه که می‌گاد، خودشو واسه امتیاز
واسه اینکه پایین بیان، دشمنا که تو این راهن
تو هم یکی مث اونایی که منو می‌پان
که نشم یه سَمبل و الگو واسه ایران
نه کنسرت میشه گذاشت نه فروش کار
صور قبیح بزرگ‌ترین دروغ سال
رپ شده فرار مغزها یا خائن‌های وطنی
یه سریام خایه‌مال علنی
ولی هنوز پا به پای هدفیم
این رپ واسه مائه عوضی، با یه کارِ ابدی
نشون می‌دیم حقو حتی واسه اونایی
که میگن پای ماله در حدی که کسی دیگه نترسه
کسی دیگه پاش نلرزه، یا مجبور بشه با شما هم طرفشه
چون رپو داریم رونق می‌دیم
و هرچی می‌دونیم دربارش بلند می‌گیم
یه رپ‌کنِ خوب هم می‌تونست یاد بگیره
اگه دنیا رو از دیدِ هنر می‌دید
می‌خوای بازم رپو مسخره کنی
یا نه می‌شینی سرجات عین بچه آدم
هنوزم گیر میوفتم من سرِ پلیسا
شهر می‌خوابه همه‌جاش اِلا زجه‌ها
پس انقد داد میزنم که صدام برسه به کهکشان، بده فشار به رپ فارس
انقد داد میزنم که انگار یه طلسمِ هفت هزار ساله می‌شکنه تو نسل ما
مشکلی نی می‌خوای تا صبح هم واست حرف می‌زنیم
مهم اینه که از حرفامون چقد می‌فهمی
اثری که بیرون میدم با جون و دله همش
ولی اونی که هی بلده پولو بده فقط
همیشه همینه تو ایران زورت با پوله
سیستم کاریت اینجا یعنی کون وارونه
چیزی که فک می‌کنی خوبه موجوده داروته
خُب خیلی وقته گذران امورت با دوده
ولی این دروغ تو بوده که همیشه تو وجودِ تو لونه می‌کرد
و فرمولش آسونه واسم، یعنی تو هم یه بیماریِ، یه گستاخ
منتهی مشکلت اینه با رپرا کُنتاکی
حداقل تو کارمون مخفی‌کاری نمی‌کنیم
واسه هرچی که هَ هرحرفی داری نمی‌خوریم
اَ خلاف می‌گیم، فحش می‌دیم، حتی پند می‌دیم
چیزایی که هست تو خیابون و ما باهاشون درگیریم
ولی تو با خودت هنوز درگیری، از همه مشکلاتت فقط در میری
رپو مسخره نکن چون یتیم توش پُره
قدرت داره چون می‌تونه هرچی هست روی زمین خُرد کنه
ولی صلح می‌طلبه واسه همینه که با زمین عجیب دوست شده
واسه سیاست مثِ شبیخون شده، می‌خواد واسش پِلن خبیس جور کنه
به شکلِ شدید پول خوره؛ همین الان به دست آدمای کثیف پودر شده
نه پیش مامورها امنه و نه پیش مردم
چون تو خِفت می‌بینی‌شون همیشه سرخوش
اونیم که هنوز نتیجه‌شو ندیده میگه دست‌خوش
نسَخیش با صد تومن هزینه رفع شد
اینجا الگو کسانی که کلی طرفدار دارن
فکر پولِ مَردمن همش داستانن جایِ اینکه شرف‌دار باشن
هرزگاه فقط از خودشون یه مشت طمع‌کار ساختن
نمیشه این داستانا رو نادیده گرفت
البته این چیزا عادی شده تو کاری که وِله
همیشه دستور از اون بالا میاد واسه حکم جلب برا همین
نظر پایینی ها کلن به تخمتن
تو فقط رپو از دهن بغلیت شنیدی
ولی راجبش دو سه تا حرف فلسفی نمیگی
انقد مخت پُر خالیه که نمی‌دونی چی می‌خوای
انقدر تو خودتی که نمی‌دونی کی اینجاس
آره نمی‌دونی کی اینجاس
انقدر تو خودتی که نمی‌دونی کلیدا رو پیش ما جا گذاشتی
بدون حتی اگه تو چاه هم بیوفتیم بازم همیشه با خداییم

[کورس]
رپو مسخره نکن
چون ما همه‌چی‌مون و دادیم پاش
نمی‌دونی چه دردی داره
رپو مسخره نکن
می‌بینی که فرهنگو ساختیم باش
حالا ببین چقد زیاده شنونده و رپ‌کن
دارم به تو میگم رپو مسخره نکن
تو که نمی‌دونی پس هر دفعه نپرس
که چه جوری کلماتو پشت هم می‌گیم
نه تو جَو زده نشو

[اوترو]
فک کنم دیگه همه چیو گفتم تو این آهنگ
لازم به تکرار نیست
البته حرف دلِ خیلیا بود (نقاب زدن بسه)
ما خیلی باید عوض شیم (تهاجم فرهنگی بسه)
خیلی چیزا رو باید جبران کنیم (تبعیض قائل شدن بسه)
منظورم همه‌اَس (بس کنید)
می‌دونید که (بـــــــــــــس کنید)
عزت زیاد