Ranj

{متن آهنگ «رنج» از حامد اسلش}

[قسمت یک]
همه چی اسیر تکراره
هر لذتی بعد یه بار اجباره
واسه این، این قضیه کش‌داره
این رسم این دنیای لاکرداره
زمان کارشه روزا رو بشماره
تاریخا رو به حافظه بسپاره
انگار همه‌جا هست، همه‌جا چش داره
اما حضورش قابل انکاره
پ کل این دشت و این نی زار
تموم غنیمت پیکار
همه‌شون فدای یه تار
موی گندیدهٔ دلدار
من همه چی رو می‌گیرم گردن
گناه اونایی که رفتن
اونایی که همین الان هستن
اونا که محکوم تو روزای بعدن
اونا که موندن تو این کوی و برزن
اونا که دلو کندن بدون مرزن
اونا که گشتن برگشتن
اوناها که خسته ن برنگشتن
اونا که درد منو نمی‌فهمن
اونا که به درد منو تو نمی‌خندن
اونا که درو به روی من نمی‌بندن
اونا که از پایان نمی‌ترسن

[همخوان]
خدای من، خدای من بشنو
صدای، صدای من، بگو باید
کجا برم؟ کجا برم؟
صدا بزن، صدا بزن
تو گوش من صدا بزن اِی

با اینکه الان توی آغوشم گُمه
ولی می‌دونم که غیب میشه
میره و بر‌نمی‌گرده نبودش
یه شبی دورم می‌پیچه شعر میشه
این احساسو عقل فهمیده ولی
این حرفا رو داره دل میگه بنویسش
در صندوق سینه تو باز کن
این پایانو آغاز کن
سوز تو حنجره‌تو
با کلمه ساز کن
با زبون زبونه بکش
بعد این کام درد تمومه بکش
مگه پی مرحم نمی‌گشتی؟
این همونه بچه‌ش
جای مزه‌ش زیر دندونه
به سرخی سیب خندونه
گاز بزن مهم نیست کی بچرخونه
کی می‌دونه شاید الان زیر تیغ گردونه
تو این تکرارو از بر می‌خونی
با اینکه تو پاهای خسته‌ت نی جونی
غرق میشی تو خیال رفتن ولی
همیشه تو گذر لحظه‌ات می‌مونی
همه این کوچه‌ها واسه‌ات آشناس
پر خاطره حال و هواش خاص
خودتو جا بذار تو گذشته
قفل این لحظه میشه با لبات باز
سبک‌ترینی وقتی که گفتی
تو حوض اشکایی که چشماتو شستی
خودتو می‌بینی که لختی
تو آب دیده شدی پختی
رنج، رنج، رنج، رنج
با بند بند وجودم
تو رو درک کردم
شکستم من
هر درد از هر زخم
خط خط روی قلبم هک شدو
شکستم من شکستم من

[همخوان]
خدای من، خدای من بشنو
صدای، صدای من، بگو باید
کجا برم؟ کجا برم؟
صدا بزن، صدا بزن
تو گوش من صدا بزن اِی
خدای من، خدای من بشنو
صدای، صدای من، بگو باید
کجا برم؟ کجا برم؟
صدا بزن، صدا بزن
تو گوش من صدا بزن اِی