Radio jesień

Znów ten sam typ, tak zawsze co jesień
I ten sam nikt, tak zawsze co jesień
I ten sam wstyd, tak zawsze co jesień
Przeżywam to, yo, odczuwam niechęć

Przecież wiesz, że to boli, chciałbym przestać ale to nie takie proste
Wszystko cudzym kosztem, to nie dobrze się robi, yo, weź mi tego oszczędź
To jest realny problem jak mocne uczucia nagle stają się gorzkie
Do przełknięcia piguła tu ciągły jest role-play, jak matrix
I postrzel mnie w gardziel bym przełknął tę gorycz i zaczął od życia chcieć więcej
Jak szczęście mnie trafi to w końcu tu skończę z twarzą przy oknie i spędzę
Tak marny swój żywot i klnąc że to było przebiegłe i wiem że to prędzej
Czy później, czy później, yo, serce w końcu mi pęknie
To nie koniec, yeah yo, to początek i opcje mam by coś zacząć
Ale jesień przybija mnie gwoździem do krzesła i opcja zagrodzona jest kratą
To niezwykły maraton bo jak Syzyf toczę głaz ku górze, paradoks
Ogarnia moje życie, yo, coroczną chandrą, yo, yeah yo
Yeah yo, tak zawsze co jesień, yo, tak zawsze co jesień
Tak zawsze co jesień, yeah yo, yo

Znów ten sam typ, tak zawsze co jesień
I ten sam nikt, tak zawsze co jesień
I ten sam wstyd, tak zawsze co jesień
Przeżywam to, yo, odczuwam niechęć (x2)

Wciąż...