Rabete

تا حرف عشق میشه من میرم

من سخت از این حرفا دورم
منم یه روز عاشقی کردم
از وقتی عاشق شدم اینجورم
دارو ندارم پای عشقم رفت
چیزی نموند جز درد نامحدود
این جای خالی که تو سینه م هست
قبلا یه روزی جای قلبم بود

این روزگار بد کرده با قلبم
کم بوده از این زندگی سهمم
دلیل می بافم برای عشق
برای چیزی که نمی فهمم
از آدمای شهر بیزارم
چون با یکی شون خاطره دارم
به من نگو با عشق بی رحمی
من زخم دارم، تو نمی فهمی

غریبه ام با این خیابونا
من از تمام شهر بیزارم
از هر چی رابطه ست میترسم
از هر چی عشقه من طلب کارم
همین که قلب تو مُردد شد
در دل من خاطره ای رد شد
از وقتی عاشقش شدم ترسیدم
از وقتی عاشقش شدم بد شد

این روزگار بد کرده با قلبم
کم بوده از این زندگی سهمم
دلیل می بافم برای عشق
برای چیزی که نمی فهمم
از آدمای شهر بیزارم
چون با یکی شون خاطره دارم
به من نگو با عشق بی رحمی
من زخم دارم، تو نمی فهمی

این روزگار بد کرده با قلبم
کم بوده از این زندگی سهمم
دلیل می بافم برای عشق
برای چیزی که نمی فهمم
از آدمای شهر بیزارم
چون با یکی شون خاطره دارم
به من نگو با عشق بی رحمی
من زخم دارم، تو نمی فهمی