ร้อยพ่อพันแม่!!

[Verse]
ความรักจะเป็นยังไงถ้าไม่มีใครให้จูบ
มันคงจะแปลกไป และก็ทำตัวไม่ถูก
ถ้าไม่มีสมุนไพร ไม่มีอะไรให้ดูด
เราคงไม่ได้นั่ง high และไม่มีใครได้สูบ
โลกนี้จะเป็นยังไงถ้าไม่เหลือที่ให้อยู่
ต้นไม้จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีดินให้ปลูก
ไม่มีอากาศหายใจ ไร้ ออกซิเจนให้สูด
ทุกอย่างจะพังทลายแต่เราก็ยังไม่หยุด
เปลี่ยนแปลงเหมือน butterfly effect กูสะบัดปีก
ก่อนกูล้มตาย เย็ดเป็ดกูต้องขยับอีก
จิตส่วนไหนไม่สะอาดกูก็ขจัดจิต
ไฟในใจเคยมืดมิด ไม่มีวันดับอีก
อุปสรรคมักสรรหา ทางเข้ามาขวางขีด
ความเจ็บปวดหนักหนาถึงขั้นว่าขาฉีก
แกว่งขาหาอนาคต ก้าวข้ามผ่านอดีต
เปิดตาเปิดใจ กูจะไม่ยอมให้มันปิด
เพราะกูไม่เหมือนคนอื่น
ถึงแม้ว่าคนอื่นจะบอกกูเหมือนใคร
But I still do the same ในตอนที่กูตื่น
กูยังทำเหมือนเดิมถึงแม้ไม่เหลือะไร
สิ่งที่กูเผชิญหลายอย่างที่กูต้องฝ่าฟัน
กูไม่ลืมทางเดิน เก่าๆสักวันต้องกลับรัง
ก่อนกูตาย จะทำในสิ่งที่กูเคยอยากทำ
ตอนกูตาย จะจากไปเองคงไปอย่างลำพัง
บนเส้นทางธรรม

[Bridge]
ในยุคสมัยที่คนโอ้อวด
เหี้ยได้หมดทหารหรือตำรว
คนดีได้โดยที่ไม่ได้บวช
รถราพัฒนาเป็นจรวด
ไม้งามยังไงก็แพ้ปลวก
หินพอแตกสุดท้ายก็คือกวด
เพลงนี้กูไม่ได้มาแร็ป เพราะว่ากูกำลังสวด

[Chorus]
โลกเปลี่ยนไป แต่ใจมนุษย์ยังเหมือนเดิม
เมืองรุ่งเรื่อง ความคิดไม่เจริญ
คนมีหัวใจบางคนไม่ใช้เลย
เป็นเพราะสิ่งใด และทำไมถึงไม่เคย
ปัญหาเยอะแยะ จนมันไร้ทางแก้
ไม่มีใครชี้แนะ และทุกอย่างกำลังแย่
คนเราแม่งเอาแต่แซะ ไม่ก็ฆ่าหั่นแล่
ในโลกที่กูอยู่ มันร้อยพ่อพันแม่

[Outro]
กูอยากเห็นโลกมันดีขึ้น
ไม่อยากเห็นมันต้องพังลง
กูเลือกจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง
ผลักตัวกูออกจากวังวน
ไม่มีอะไรที่ชัดเจน
เท่ากับเป็นคนที่ซื่อตรง
ถึงแม้บางครั้งจะวังเวง
ชีวิตยังคงต้องดำรง
บางทีความทุกข์มากัดกิน
เพราะมันมีวันที่มืดมนต์
มึงต้องยอมรับกับความจริง
ชีวิตมันต้องมีขึ้นลง
เราต้องปรับตัวเพื่อให้ชิน
เรียนรู้ความจริงเพื่อให้ปรง
โลกนี้มันเป็นของน้ำดิน
ที่อยู่มานานไม่ใช่คน