[Verse 1]
Benim cinayetlerim nihavent makamından
Belki beden kurtulur bu kabir azabından
Biadım cümlelerin sağırlığının gıyabında
Nasıl mutlu oluca'n söverken gecenin sabahında
Korkuların tükenmeyecek oğlum anla bunu
Sen her gün ezilirken hor görüce'n sağ duyunu
Belki bu hissiyatın öfke ile varoluşu
Kimse gelip doldurmayacak ailenin boşluğunu
Üstinde bi' kaftan var yalanlarla örülmiş
Bi' yalan daha, eden bulur ve ettiğini görürmüş
İnanmış taklidi yap belki saygı görürsün
Sen ağlayarak doğdun ama ağlatarak gömüldün
Duvarlarla sohbetin en tatsız saatleri
Dualarıma eşlik etme, sevmеm vaatleri
Hor görme lütfen bеni, çekip birini vurursam
Bi' kitap yazcam elbet, eğer yaz'cak birini bulursam
[Verse 2]
Ayna karşısında saatler geçir
Ruh ve beden sıkıntılar benim, sıhhatler senin
Gözlerim bütün yorgunluğumu hesaplar gibi
Günüm geceye bahşolur, tam o an ararlar beni
Sarhoşum tabi, ayıkken bu galaksi hiç tekin değil
Artık kanıksıyorum eldekiyle yetinmeyi
Odama dekor kül dolu sigara paketleri
Ve çıkışı olmayan bu rezillikten haz etmeli
Uyku yok geceleri sabahlar uzak
Alkol sigara ve diğerleri, rezil bi' hayat
En içten dileklerim huzur için umudum da var
Kimisi aptalca utancını gururu sanar
Ama öyle değil, bu gün nasılsın metropol köpeği
Saat akşam 6, elde poğaça günümün ilk yemeği
Artık ritüel haline getirdim pes demeyi
Zaten dünya sevemezdi bi' ruhsuzu beslemeyi