Prologue

ADA

Sa buhay, may mga pangyayaring hindi natin maipaliwanag
Ang pagsabay ng buhos ng ulan at pagsikat ng araw. Ang pag-aaway ng aso’t pusa
Ang paglaho ng inasahang walang kamatayang pag-ibig

Gayunpaman, tuluy-tuloy ang buhay. Minsa’y hindi mahalagang malaman pa ang dahilan
Basta nangyayari na lang. Tapos. Tulad ko. Ilang taon ko nang iniisip kung bakit ako ganito
Kung bakit malambot ang galaw ko. Kung bakit matinis ang boses ko. Kung bakit hindi
Ako…normal. Balde-baldeng luha na ang naiiyak ko dahil dito. Ngunit sa dulo, tinanggap ko na
Bakla ako

Kaya pinagsikapan ko na lang na magsilbi sa bayan sa tanging paraan na nalalaman ko
Ang gumawa ng himala para sa mga nilalang na likas na pangit. Dito ko nagawang kumita
Ng sarili kong pera, at umani ng paggalang mula sa aking kapwa

Maraming tanong. Hindi na mahalaga ang kasagutan