Powiedz mi (kto w tych oczach mieszka)

Zanim ci uwierzę jeszcze raz
Poukładam z twoich słów mój cały świat
Zgubię się pytając gdzie jest strach
Za mało wiem, prawie nic
Kto w twych oczach mieszka? - powiedz mi

[Abradab:]
Patrzysz na mnie niemiło
Jak by to co już było
Było już nie dla mnie
Ale jeśli masz kochać
No to kochaj mnie teraz
Bo to teraz jest ważne
Jeśli liczy się miłość
To nie liczmy na ilość
Dam ci ile zapragniesz
A jak masz coś dla mnie
Przecież znasz mnie
Wtedy będę brał zachłannie
Nie podniesiesz oczu
Tak abym nie poczuł
Kiedy każdy ruch mój śledzisz
Siedzisz prosto
I we własny kosmos
Nieobecna duchem lecisz
Mówię: po co?
Sam nie wiesz o co
A ty jakieś słowo cedzisz
Między nami są rzeczy
Rzeczy

Zanim ci uwierzę jeszcze raz
Poukładam z twoich słów mój cały świat
Zgubię się pytając gdzie jest strach
Za mało wiem, prawie nic
Kto w twych oczach mieszka? - powiedz mi
Powiedz mi, uuu
Powiedz mi, powiedz mi, uu

Znów pozwalam sobie
Rozum śpi
Będzie dobrze, cichy szept
Gdzieś daleko ucieknijmy dziś
Strumień miast, bez celu tak
Już nie chce wydeptanych dróg
Zmęczonych słów
Uprzejmych kłamstw
Prawdy pół
Dotykiem twym chce upić się
Znów wierzyć ze to wszystko może trwać
Ze to ni Eminie nam

Kto w tych oczach mieszka)
Powiedz , powiedz mi
Nie ucieknę ci

[Abradab:]
Kto tam mieszka, już nie wiem
Orzeł, reszka, to nie sposób na ciebie
(….)
Co będzie z nami
Nie jestem pewien
Zarośnie chaszczami prywatny eden
Gdy wspomnieniami żyjemy jak chlebem
Bezcenny ten smak dla naszych podniebień

Zanim ci uwierzę jeszcze raz
Poukładam z twoich słów mój cały świat
Zgubię się pytając gdzie jest strach
Za mało wiem, prawie nic
Kto w twych oczach mieszka? - powiedz mi