Πόσο ίδια σκέφτομαι κι εγώ (Poso idia skeftomai ki ego)

Ένα πρωινό θολό και κρύο
Φεύγεις απ' το σπίτι σαν τρελή
Χέρι να πιαστείς δεν έχεις πουθενά
Ούτε γι' αστείο
Έξοδο ζητάς ηρωική
Έχεις βαρεθεί να κλαις τα βράδια
Ψάχνεις μια αγκαλιά για να κρυφτείς
Μα τη νύχτα σαν απόκληρη γυρνάς
Μες στα σκοτάδια
Και ζητάς εδώ να ξαναρθείς
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
Πήρες την απόφαση να φύγεις
Γύριζες στους δρόμους σαν τρελή
Απ' τη μοναξιά σου να ξεφύγεις
Θεέ μου πόσο σε καταλαβαίνω
Πόσο ίδια σκέφτομαι κι εγώ
Θέλω να σου πως όταν τραγουδάς
Εγώ πεθαίνω
Όταν τραγουδάς εγώ σιωπώ
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
Πήρες την απόφαση να φύγεις
Γύριζες στους δρόμους σαν τρελή
Απ' τη μοναξιά σου να ξεφύγεις
Ένα χειμωνιάτικο πρωί
Τρέχοντας το χρόνο να προλάβω
Πέρασε απ' το πλάι μου η ζωή
Θεέ μου δίχως να το καταλάβω