Pos Tha Katadiso

Αντε να δω πως θα συνεχίσω

Έφτασα στη δουλειά λιγάκι άργησα
Στραβά με κοίταξε το αφεντικό μου
Μου είπε άργησες και ανησύχησα
Σιγά μαλάκα μου μη θες και το καλό μου

Είπα από μέσα μου το χαμογέλασα
Του είπα κάτι για το αυτοκίνητο μου
Άλλη μια μέρα δήθεν ξεκίνησε
Και εγώ ακόμα ψαχνω να βρω τον εαυτό μου

Πάλι απέναντι ήρθες και καθισες
Με τις χιλιάδες σου τις ερωτήσεις;
Α Παναγία μου μονο μου με άφησες
Δεν έχω πανω μου χιλιάδες απαντήσεις

Ενώ απορίες έχω αμέτρητες
Δεν ζήτησα ποτέ όμως να βρω τις λύσεις
Κράτησα απόσταση τόση όση έπρεπε
Ποτέ στα μάτια της δάκρυ μου μην κυλισεις

Ποτέ στις μαυρες της και τις σκοτούρες της
Ουτε στιγμή μην τις υπερτιμησεις
Πως ήμουν κάποτε εγώ στο πλάι της
Άστινε ήσυχη να κάνει την αρχή της

Να παει όπου γουσταρε και όπου λαχτάρισε
Να βρει οτι έλειπε απ'την ζωή της
Κοντά της τίποτα εμένα δεν μου λείπε
Απάγκιο μου ήτανε μονάχα η φωνή της

Σκοντάφτω πανω της όπου και να σταθώ
Λες και είναι όλοι δρόμοι δική της
Χιλιάδες οι φωνές που υπάρχουνε γύρω μου
Εγώ ακουω μονάχα την δική της

Και αυτό το πάτημα πανω στο στέρνο μου
Δεν μου πάρτο άλλο δεν το αντέχω
Οι δρόμοι ανοίγονται να τρέξω λέφτερος
Ακόμα πες μου γιατί κοντά της τρεχω

Πολυ με κούρασα και με σιχάθηκα
Στο κάθε βήμα της να'μαι το θέμα
Αυτή αμέριμνη μπορεί να κάθεται
Και εγώ ακροβατώ υπανω σε ένα νήμα

Άντε ψυχουλα μου παρτο απόφαση
Ότι και αν γίνει θα'ναι παντα στο μυαλό μου
Πάντα κρυστάλλινη και αψεγάδιαστη
Η καθαρότητα στο πλάνο το θολό μου

Παντα υπέροχη και απροσάρμοστη
Αν ήτανε αλλιώς πως θα'τανε τραγουδι
Σαν προσευχή είναι στο στόμα μου
Πανω στο σώμα μου το πιο όμορφο λουλούδι

Η όμορφη η βροχή πανω στο τζαμι μου
Που συντροφιά κάνω στην μοναξιά μου
Αν ήτανε πλάι μου θα τελείωνε άδοξα
Υπευθηνη για την κακορουτινά μου

Αυτό δεν γίνεται πλέον στις μέρες μας
Ο έρωτας λέει γίνεται αγάπη
Η αγάπη φόβητρο μα και συνήθεια
Και ετσι γίνονται με την ταμπέλα αγαπη

Δε διαφερω από κανένανε
Το ίδιο μπέρδεμα εχω μέσα στο μυαλό μου
Αλλιώς το σκέφτομαι και το ονειρευομαι
Και αλλιώς το λέω και περνάω τον καιρό μου

Όλα τα είπα και όλα τα έκανα
Ελπίζω κάποιοι τα μισά να κατάλαβαν
Έτουτα θα'ταν το κύκνειο άσμα μου
Μα τα δαιμόνια μου ολοι φοτιες μου ανάβαν

Ωρα καλή όπου και αν βρίσκεσαι
Για σένα ναι δε θα με ξανα ρωτήσω
Αρκεί που έφτασα ως τα αυτακια σου
Ζωή μισή και πως θα καταντήσω