Πορτοφόλι και Τάληρο (feat. Troubles all around me & Σημάδι)

[Verse: Troubles all around me]
Είπα
Δεν ξαναγράφω verse μέσα απ' την τρύπα
Μα μόλις βγήκα πάτησα και ήπια
Τα πράγματα αλλάξανε ειν' η αλήθεια
Και δε ξαναμιλώ για έρωτες, νύχτες ξενέρωτες και δίχτυα
Λοιπόν λέει
Το μαύρο έχει γίνει σχεδόν μόνιμο
Κι εγώ σκέφτομαι να αλλάξω το επώνυμο
Το-
Νόμιμο μου πρόβλημα με θέλει φρόνιμο
Να με καταγράφει σ' ένα σπάνιο 8 χιλιοστών
Γι' αυτό αν τύχει κι εξαφανιστώ, μ' έναν φίλο πιστό
Όσο κρατάς το σκυλί σου πιστό, και το στόμα κλειστό
Ασ' το να πλέει
Ασ' το να λέει
Εγώ θα το χειριστώ
Έγκλειστος μες στο κεφάλι του
Ψάχνει το χάλι του
Όσο τοποθετεί την σκανδάλη
Κι αφού δε βρίσκει τίποτα το κιάλι του
Αυτοκτονεί για να ξυπνήσει και πάλι
Μπουκάλι
Ανοίγει, πίνει
Σουτάρει, ξεδίνει
Γουστάρει μ' ευθύνη
Δες τι ωραίο παιδί θα μας γίνει
Μα κάτι πάλι δεν τον αφήνει
Ανοιγοκλείνει την πόρτα, μέσα θα μείνει
Τα όνειρα σμήνη
Πέρασαν έξω απ' το παράθυρο
Δεν είδα το άπειρο
Ανησυχούσα για τ' αύριο
Βγάζω-
Πορτοφόλι και τάληρο (τάληρο)
Το κωλόπαιδο πάλι τρέχει μέχρι το Φάληρο
Τώρα τα βράδια μαζευόμαστε και γράφουμε
Καλά να πάθουμε
Αφού το χάσαμε, το πλάθουμε
Υπάρχουμε πιο ζωντανοί από
Τα φώτα που μας περικυκλώνουν
Δυνάμωσέ τους τη μπότα
(ooh!)

[Verse: Stolen Mic]
Τίποτα δε γυρίζει πίσω
Όλα γυρνάνε τούμπα
Και μάντεψε
Δε μένω τούμπα, μένω πίσω
Και πάνω που ήμουν έτοιμος να σβήσω αυτά που σου 'πα
Κατέβασα μια κούπα κι είπα εσάς να σβήσω
Άθεος
Μα έχω δει τις πύλες της κολάσεως
Πόλη μου η Αθήνα, κάδος τεράστιος
Δε με γιατρεύεις γιατρέ είναι μάταιο
Με βλέπουνε στο δρόμο, λένε "πιάστε το μπάσταρδο"
Έχω κριό σελήνη
Σου ρουφώ τη μνήμη
Να μη θυμάσαι να ξεχνάς τη δίνη
Δε ξέρω πότε θα σβήσεις
Ξέρω πώς θα γίνει
Είσαι τυφλός για φήμη
Και συνεπώς σε πίνει
Είμαι high σε υπόγεια
Low σε ταράτσες
Οι σιωπηλές μου κρίσεις πανικού χωρίς ανάσες
Οι τελευταίοι των πιο ικανών χωρίς budget
Κοιτάνε τον ήλιο από το National Geographic
Σπρώχνω βαθιά μες στο μυαλό τ' ακουστικά μου
Τσάρκα σόλο ταγκάρω τη γειτονιά μου
Κι αναρωτιέσαι γιατί δε μ' ακούει όλη η γενιά μου;
Γιατί δε γράφω στίχους τύπου
"Κούνα την κωλάρα σου καρδιά μου" (χαχαα χα...)
(Yeah) κοντεύω 9000 μέρες μες στο βάλτο
Άστο
Καβάλα το μοτόρι σου και σάλτο
Κι εγώ θα ζήσω ελεύθερος κι ευτυχισμένος
Χωμένος μες στο κουτί που με διατάξανε να υπάρχω
(Yeah)
(Ευχαριστώ πολύ)
(Να' σαι καλά)

[Verse: Σημάδι]
(Ένας Γερμανός, ένας Ιταλός, yeah...)
Yo
Όλοι στην πόλη ψάχνουνε αυτό που θα τους καλμάρει
Βρήκα αυτόν που το ροκάρει, τον άλλον που το φιλμάρει
Ο mc σου βρίσκει δοκάρι
Όταν πατάει στο χορτάρι
Γιατί δεν έχει τη ψυχή αυτή να το σαπορτάρει (oh!)
Κάτσε να σου πω ένα ανέκδοτο
Πήρα στα γραφεία του ραπ τηλέφωνο
Ζήτησα να μιλήσω μ' έναν υπεύθυνο
Πιο εύκολα έβρισκα στον χάρτη την όμορφη λέφονο
Ερίζει
Το καλοκαίρι ο στίχος θερίζει
Ενοχλεί κάθε τουρίστα εδώ που παραθερίζει
Τίποτα δε θα μείνει άμα γίνει η ανάπλαση
Τίποτα να μη γίνει αν δεν είναι επανάσταση
Καλά να πάθουμε λοιπόν που ονειρευόμαστε
Καθόμαστε μες στη μιζέρια διαπραγματευόμαστε
Η αλήθεια αυτή πάει από στόμα σε στόμα και
Μας αποστόμωσε γι' αυτό και τη σεβόμαστε
Μου λέει όσο θέλω να γράψω
Δε σβήνει ποτέ όμως τη ροπή του άμα πιάσω
Το σχολείο του δρόμου
Έβγαλα στο γυμνάσιο
Κι έμαθα ότι εσύ αυτά τα λες για το caption
Δεν ειν' καράτια αλλά είναι εικοστέσσερεις
Ρίμες στο καπάκι γράφω
Το μυαλό μου τέντζερης
Σκοτώστε μπίτια
Μη το παίζετε murderοι
Stolen έχεις προπέλες;
Uh-huh
Φέρε τρεις

[Outro]
(scratching)