Polubiłam Pejzaż Ten

Polubiłam pejzaż ten
Świat, którego nie ma już
Pogodzony z nocą dzień
I pasjanse z białych brzóz

Strome dachy, niski próg
I obłoków jasny splot
Zawiązane ścieżki dróg
Aby nikt nie odszedł stąd

Polubiłam pejzaż ten
Świat, którego nie ma już
Długą podróż w krótki sen
Po zielonych zboczach wzgórz

Nie zapomnę już tych miejsc
Ni przyjaciół z tamtych dni
Wszystko to już za mną jest
Lecz nie zamknę tamtych drzwi

Tyle miast na pamięć prawie znam
Chcę choć raz
Raz jeszcze wrócić tam
Tyle miast na pamięć prawie znam
Chcę chcę choć raz
Raz jeszcze wrócić tam
Tyle miast tyle miast
Na pamięć prawie znam
Chcę choć raz, chcę choć raz, raz jeszcze wrócić tam