pół

Siedzę na skrawku łóżka
Wzrok rozpływa mi się w dół
Zajmuję o wiele mniej miejsca
A w teorii dzielimy je na pół

Całkiem tłoczno jest między nami
Skoro wpuszczasz tłum do naszych głów
Tak nie chciałam otwierać drzwi
Które ty zamknąłeś na klucz

Powódź topi nasze mieszkanie
Klamki nabierają rdzy
Stare klucze, te między nami
Nie pasują do zamków nadpsutych

Jakim cudem niszczeją obrazy naszych wspólnych chwil?
Jakim cudem toniemy razem, ale nikt nie mówi nic?
Cisza wysuszyła płótna
Rozmazane smugi farb
Prawda bywa zbyt okropna
Żebym mogła namalować nas jeszcze raz

Nie na pół, lecz na ćwierć
Muszę dzielić
Muszę dzielić moją
Moją chęć

Już chyba zapomniałam jak to jest
Być tą konieczną