Pójdziesz tylko z cieniem

Pójdziesz tylko z cieniem z tym, jak pies ci wiernym cieniem
Pójdziesz tylko z sobą z tym ci, jak cień wiernym sobą
Pójdziesz, bo iść musisz
Bo cię los do marszu zmusił

Pójdziesz, bo się łudzisz, że gdzieś ląd jest dobrych ludzi
Pójdziesz sam
Pójdziesz, bo łudzisz się
Pójdziesz sam

Gdy się najesz głodu, głodu i do syta chłodu
Gdy już stracisz wiarę w siły swe i swe zamiary
Wtedy staniesz w progu, spojrzysz na bezkresna drogę

Pójdziesz, bo się łudzisz, że gdzieś ląd jest szczerych ludzi
Pójdziesz sam
Pójdziesz, bo łudzisz się
Pójdziesz sam

Pójdziesz sam
Pójdziesz, bo łudzisz się
Pójdziesz sam

Ranne światło, które wlewa się w twoje oczy
Jest mową pożaru ciała, w którym mieszkasz
Uciekasz czepiając się mulistego dna snu
Lecz zostajesz wypchnięty na powierzchnię
Której równina jest coraz częściej dla ciebie
Stromym wzniesieniem

[Tekst i adnotacje na Rock Genius Polska]