Πιά/Ποιά (Pia/Poia)

[Lyrics]
Κατω απο ετοιμόρροπες σκεπες και αποσκευες μηπως και φυγουμε σε κατι πιο γεματο απο νοημα αφηνω στον Νικόλα εχω δουλειά και θα ξανάρθω και υπογράφω σαγαπω μην τυχει και χαθω στο κολλημα δεν λεω μαρεσουνε οι λιμνες τα βουνα και ναγναντευω απο ψηλα την πολιτεια μισω την ανθρωπότητα μα γραφω σε αστικα λεωφορεία γιατι ειναι απο τα αγαπημένα μου τοπια ξερω ακομα μια ανωμαλια απ τις πολλες μου παλια ετσουζε το αλατι πια πιπερι στις πληγες μου ποια πιστεύει πως το χθες μου δν θα μπει αναμεσα μας δν αντεξε το γιατί πλεον ασπριζουν τα μαλλια μας απτα 23 απο το πανεπιστήμιο στο τρελαδικο ενα τσιγάρο δρομος και αμνησια πως βρεθηκα εδω γιατι εγω γιατι εγω να ειμαι εγω και συ μου λες αραξε φταει η σιναστρια μου ισως ολοι οι πλανήτες ηταν σε ευθεια μα πιθανότερο το συμπαν να ειχε απεργεια οταν γεννήθηκα οι πονοι της μητέρας μου απ την γεννα μου μπροστα στον πονο που της δινω πια δεν ηταν τιποτα ανεκδιηγητα πολλα απ τα μυστικα μου βασικα τα περισσότερα απ αυτα εμπλεξες με μυστικοπαθη μοναχικό και ολοι φοβούνται τους μονους που ειπες μπαμπα και ολοι φοβούνται τον τυπα που κρυβω σπιτι οταν τον βλεπουνε γιατι παλιατσοι οταν ξεβαφουμε πεθαίνουμε γιατί θα κανω πλακα για τις μερες που με δενανε χερια και ποδια θα κανω πλακα για τα ζορια μου θα κανω πλακα ολη την στεναχώρια μου αλλαζοντας στενα σερνω τα πόδια μου βαρια και αραια και που θα κανω καμια πλακα για την πρωην μου και ας καίγομαι τα βράδια που δν χυνει πια στα ποδια μου μην πιανεις αστα λογια μου αστα ειν καταρα συλλαβη προς συλλαβη γραμμα προς γράμμα ακτινες χ και γ λενε πως μας καρκινιαζουνε μαζι με τα τσιγάρα και τα επεξεργασμενα φαγητα δν εχω ιδιαίτερο αγχος μα σιγουρια πως αν βγαλουμε καρκινο δν θα ναι τόσο απ αυτα θα είναι απτα ληγμενα δακρυγονα των ματαδων οσα φαγαμε στην μαπα χημικά