Pewnego razu

Jestem imigrantem i pochodzę z Nibylandii
Kaptur mi zakrywa profil, no bo unikam sensacji
Lubię kiedy nie mam racji, bo po lekcjach są wakacje
Także uczę się codziennie, choć nie siedzę w szkolnej ławce

Dzisiaj lekcja o przyjaźni, nieprawdziwej tak jak w bajce
Prędzej porównam do baśni, lecz nie środki literackie
Otrzymane groźby sankcji w naszej dzikiej wyobraźni
Kontrolują nas tu strachem, no bo chcą nas trzymać w garści

Ząb za ząb technika słaba obu ich uczyła mama
Bo płakała i płakała gdy się pojawiła kara
I przysięgłych pełna lawa, i sądowa zimna sala
Na papugę brak talara, więc przegrana była sprawa

Brakowało bratu wrażeń, więc zapewnił stos narażeń
Kraj powycieranych marzeń, co się mogło złego zdarzyć
Mogło się i wydarzyło, więc potrzebował pomocy
Kiedy prosił go o plecy, strzelił mu tam nożem z procy

Czyli zrobił to z dystansu, by się pozbyć dysonansu
No bo został zapеwniony, że dostanie druga szanse
Stało się trochę inaczеj, echo się odbija płaczem
Gdy nie dowiesz się o zdradzie dalej stoisz za swym bratem

Brata się nie da zastąpić, mielił tak w głowie te watki
Coś tam zaczęło go tracić tak więc zaczyna trochę w to wątpić
I pytania poukładał już gotowy był je zadać
Więc zaczyna szukać brata, ale drogi nikt nie wskazał

Szeptem pyta gdzie jesteś, kiedyś dowiem się wreszcie
I tak błądzi po mieście i zaczyna czuć bezsens
Gotów płacić był wierzcie i nie prosił o resztę
Gotów oddać był nerkę oraz uciąć dwie ręce

Jak narkoman za kreskę nałóg wchłonął mu pensje
Wiecznie ganiał po getcie, by odnaleźć koleżkę
Najsmutniejsze w tej historii było to, że nie chciał zranić
Chciał zrozumieć swego brata, ale brat się zdążył zabić