Περιμένοντας το βράδυ (Perimenontas to brady)

Άλλη μια μέρα που το βράδυ περιμένοντας
Τρικλοποδιά βάζω στους δείκτες του ρολογιού να μη ρωτάς την ώρα
Γίνονται ανάμνηση οι στιγμές κι ο έρωτας
Μοιάζει με μπάλα που κλωτσάς και κυνηγάς στην κατηφόρα
Ξέρω, όλα κινούνται ακατάστατα τριγύρω μας
Και θέλει πείσμα να τολμάς, να πολεμάς να πάρεις φόρα
Στην όψη της φωτιάς χαμογελάς
Κι είν’ ο πιο γλυκός μπελάς εκείνη η καύλα του να κατακτάς το τώρα
Δεν έχουν χώρο για υποσχέσεις τα κενά
Γι’ αυτό και τίποτα δεν υπόσχομαι πέρα απ’ το να το ζήσω
«Πέρα απ’ όσα βλέπεις ν΄αγαπάς» μου είχα πει
«και στον καθρέφτη το κωλόπαιδο να κοιτάς ίσος προς ίσο»
Δε ξέρω που, πως ή πότε, μα φοβάμαι το «ποτέ»
Όσο φοβάμαι μη τυχόν και με μισήσω
Μη τυχόν και μείνω μισός όπως τόσα μου κουπλέ
Μα αν δεν το νιώσω δε θα προσπαθήσω καν για να με πείσω
Κάνει κύκλους αυτή η σφαίρα
Κι εγώ την ακολουθώ κάθε Δευτέρα. Στην πλημμύρα ψάχνω ξέρα
Με μια κερασμένη κίνηση πάνω στην σκακιέρα
Δεν πήρα λάθος δρόμο, έπιασα λάθος τιμονιέρα
Να πα να γαμηθούν τα δεδομένα και τα σκούρα τ΄ απογεύματα
Που έρχονται πάντα ακάλεστα σαν ψέμα
Αμέτρητα σκοτάδια κι εσύ τόσο μικρός
Για να μπορείς να τα γεμίζεις με φως ένα προς ένα
Μα εκεί είν’ η μαγεία, εκεί είναι το νόημα
Εκεί κι η σημασία, εκεί το πιο οικείο πρόβλημα
Άγνωστοι μεταξύ γνωστών και ξένοι
Σαν πληροφορία που μένει ξεχασμένη στο υπόμνημα
Φορτώνω λόγια μεσ’ στην τσάντα
Ενώ κρατάω την ανάσα μου πριν βγω για μια βόλτα στη βεράντα
Τι να σου πω ρε; Το μόνο που είχα ανάγκη
Ήσουν εσύ και μια νύχτα σε ρε δίεση μινόρε
Για πάντα..