ΠΑΘΟΣ (PATHOS)

(intro)
Παρατηρούμε ότι παιδιά από πολύ δυστυχισμένες οικογένειες και με πολύ απάνθρωπα ξεκινήματα, πετάξανε , ξεφύγανε , γίνανε σπουδαίοι , με την ουσιαστική έννοια της λέξης, όχι της επωνυμίας και λες πώς τότε ; Πώς τότε ; Είναι το θέλημα Του να ζήσει να πιστέψει στο καλό να πιστέψει στον θεό και να βρει τη
Δύναμη

Ναι, αισθάνομαι ότι πέφτουμε, το έδαφος ρευστό και εμείς πάνω του τρέχουμε
Τα ρούχα μου γεμίσανε με καυσαέριο, στέκω όρθιος όμως πες μου για πόσο θα αντέξουμε;
Δεν είναι εύκολο να αγαπάς, παιδιά μεγαλωμένα μες στον πόνο, ρώτα εμάς
Έχω δύο σύννεφα με ακολουθούνε πάντα, σκοτεινιάζουν όλα μα όταν ανοίγουνε φως σαν φλας

Τον εαυτό μου έχω πληγώσει, με πλήγωσε και αυτή δεν πειράζει θα μετανιώσει
Ξυπόλητος πάνω στην άσφαλτο με αγκάθια και δεν ήρθες να με δεις εκεί ένιωσα την πρώτη πτώση
Κάθε ανάσα μου τετράστιχο, κάθε κύκλος που κλείνω αφήνει βάσανο
Όταν μπορέσεις να διαβάζεις την ψυχή και το μυαλό μου τότε θα καταλάβεις γιατί υπάρχω

Η ανάγκη με έκανε σκληρό, κοιτάω πρώτα εμένα, δεν ντρέπομαι να στο πω
Πνιγμένος μέσα στο βυθό από παραισθήσεις και ένα χέρι δεν υπήρχε να τραβήξω για να βγω
Αδελφέ κουράστηκα από τη συνήθεια, να ελπίζω να πιστεύω σε ένα κόσμο μαγικό
Μεγάλωσα και εγώ με παραμύθια, καλύτερα όμως να 'ξερα από τότε την αλήθεια

Αυτό
Ήρθες λίγο πριν να πω τελείωσαν όλα εδώ, αυτός ο κόσμος μοιάζει να πεθαίνει
Ψάχνω όνομα να δώσω στο συναίσθημα όταν μιλάει η καρδιά και ο νους αρχίζει να σωπαίνει
Πάθος x4
Είναι τόσο ζωντανό, δυνατό
Πάθος, μπορεί να σε σκοτώσει κατά βάθος

Ε, νεράιδα που χάθηκες; πέτα ψηλά μόνο μία ερώτηση, με αγάπησες;
Έμεινα πίσω εδώ στην πόλη των αγγέλων και δεν έχει αλλάξει τίποτα, όλα είναι όπως τα άφησες
Μιλάω στον ουρανό τα βράδια τον ήλιο δεν αντέχω είμαι γεμάτος σημάδια
Περπατάω μέσα σε δρόμους που μεγάλωσα με είδα εκεί ένα παιδί γεμάτο όνειρα, Πάγωσα!

Η εμπιστοσύνη είναι προνόμιο, πώς να εμπιστευτώ κάποιον που ψάχνει τον επόμενο;
Δεν διάλεξα να ζήσω σε αυτή τη ζωή, όμως διάλεξα να βγάλω τη ζωή μου από τον υπόνομο
Τα μάτια κοιτούν τις γωνίες, χάνουν την ευθεία μέρες σκοτεινές και κρύες
Δεν έχω μάθει να πηγαίνω με το κύμα, με αποτέλεσμα να τριγυρνάω μόνος μου στις πλατείες

Όλοι ψάχνουν το ωραίο, το 'χα στα χέρια μου αποδείχτηκε μοιραίο
Σαν τα λουλούδια, οι κορυφές τους λάμπουνε, μα όλα ξεκινάν από τις ρίζες τους, σπουδαίο
Συγγνώμη άμα σε πλήγωσα, το τελευταίο μου τσιγάρο κάνω, λύγισα
Η τελευταία μου στροφή, ο τελευταίος στίχος μου θα πει μείναμε καθαροί και σήμερα

Ήρθες λίγο πριν να πω τελείωσαν όλα εδώ, αυτός ο κόσμος μοιάζει να πεθαίνει
Ψάχνω όνομα να δώσω στο συναίσθημα όταν μιλάει η καρδιά και ο νους αρχίζει να σωπαίνει
Πάθος x4
Είναι τόσο ζωντανό, δυνατό
Πάθος, μπορεί να σε σκοτώσει κατά βάθος

Επέλεξα να συνεχίσω μόνος, την απόφαση αυτή θα κρίνει ο χρόνος, δικός σου για πάντα
Το ταξίδι μας δεν τελείωσε ποτέ, οι στιγμές που ζήσαμε θα μας στοιχειώνουν
Αν υπάρχει μία περίπτωση να αγάπησα το κέρδισες, μονάχα εσύ με ανέλυσες
Πετάξαμε σαν να 'ρθαμε για μία στιγμή στη γη, όλα τα όμορφα όμως κάποτε τελειώνουν