Πάροδος (Parodos)

Μή μοι φθονήσητ᾽, ἄνδρες οἱ θεώμενοι
Εἰ πτωχὸς ὢν ἔπειτ᾽ ἐν Ἀθηναίοις λέγειν
Μέλλω περὶ τῆς πόλεως, τρυγῳδίαν ποιῶν
500τὸ γὰρ δίκαιον οἶδε καὶ τρυγῳδία
Ἐγὼ δὲ λέξω δεινὰ μέν, δίκαια δέ
Οὐ γάρ με νῦν γε διαβαλεῖ Κλέων ὅτι
Ξένων παρόντων τὴν πόλιν κακῶς λέγω
Αὐτοὶ γάρ ἐσμεν οὑπὶ Ληναίῳ τ᾽ ἀγών
505κοὔπω ξένοι πάρεισιν· οὔτε γὰρ φόροι
Ἥκουσιν οὔτ᾽ ἐκ τῶν πόλεων οἱ ξύμμαχοι·
Ἀλλ᾽ ἐσμὲν αὐτοὶ νῦν γε περιεπτισμένοι·
Τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω
Ἐγὼ δὲ μισῶ μὲν Λακεδαιμονίους σφόδρα
510καὐτοῖς ὁ Ποσειδῶν, οὑπὶ Ταινάρῳ θεός
Σείσας ἅπασιν ἐμβάλοι τὰς οἰκίας·
Κἀμοὶ γάρ ἐστι τἀμπέλια κεκομμένα
Ἀτάρ, φίλοι γὰρ οἱ παρόντες ἐν λόγῳ
Τί ταῦτα τοὺς Λάκωνας αἰτιώμεθα;