Park Róż

[Verse; 1 Beeres]
Sekcja strachu w oczach, kuzynką strachu jest miłość
Ich milion monet na pokaz, powiedz im jak mógłbym ginąć za to
Park róż, za rogiem mróz, powiek chłód, nic więcej
W mej dłoni twa dłoń, to mój przetarg na szczęście
Światem ciąga, targa wiatr, powietrze jak hula hop
Dałbym bratu wszystko, bez żartów, została skóra z rąk
Nie widzą tych światów, pewnie pomyślą bzdura, co?
Nie chcę zmieniać tematu, nie chcę już się wkurwiać wciąż
I wiesz, że coś łączy nas dziś, pociąg do cyfr
Nie, to nie ty, nocą jak nikt, płynąc łodzią po sny
Myśl, zamykaj oczy i śnij ten sen
Bo warto jest, gdy nie tylko Ty śnisz w nocy ten sen
I wiesz, że razem, gdy mamy dosyć czegoś w tym
Bez ucieczki w świat braw, chcę zawszę z taką wiedzą żyć
Że mogę żyć, blisko szczęścia, zdrowym być
Dotyk tlenu miesza dym, a w mej głowie park róż wciąż

[Refren]
Moje życie barwi coś, o czym nie ma w czasopismach, choć
Staram zrozumieć się jak długo może potrwać to
Piszę w zwrotkach to, o czym ty nie pomyślisz wątpiąc
I nie ma nas, kiedy w nas to przestaje bić
Nie tylko brzask raz po raz dodaje nam sił
Więc mam, więc mam, park róż

[Verse; 2 Beeres]
Sekcja strachu w oczach, powietrze w klatce mnie zamgliło
Kiedy szedłem do Ciebie to pewność bardziej niż naiwność
Mówiła do mnie "będzie dobrze", kiedy w końcu trafisz tam
Budując swej biografii czar
Ja pierdolę, po tamtej stronię muzykę mam
Pod publikę grać, to jest chore, żegnam się z syfem bram
Jadę do ciebie, tak będzie intymnie, to czuję
Rozstaję się z gniewem, już chyba tylko ty mnie rozumiesz i
Przyjaciół mam kilku, w zasadzie dwóch, lub trzech
Świat wygłodniałych wilków daje mi chłód, słów szept
Sam często biegnę za niczym, jak w piekle cerber bez smyczy
Świat staje, gdy mogę cię wreszcie przez serwer pochwycić i
Wiesz, że razem, gdy mamy dosyć czegoś w tym
Bez ucieczki w świat braw, chcę zawszę z taką wiedzą żyć
Że mogę żyć, blisko szczęścia, zdrowym być
Dotyk tlenu miesza dym, a w mej głowie park róż wciąż

[Refren]