Paranoya

[Enes Alper]
Gözlerinin feri sönmüş bir insanmışım
Matematiği bozulmuş bir beyin, yer değişen denekler
Kimyayla yakından ilgilenen bir tembel
Dakikada bir "ben saçmalıyom" diyen bir aptal
Sen kimsin? daha o kendi söylediğine inanmaz
Hiçbir şey anlatmaz ona göre anlatsa kim anlar
Sarsılan güvenle aşık olmak ister inatla
Çekici gelir hayal gücündeki farklı diyarlar
Korkusu yoktu kimseden saklanmaz geleceğe
Unutmuş hep bu yaşlarda kalcak sanar, keşke yaşlanmasak
O kadar günahkar ki ölmek istemiyor bu dünyada aklanmadan
Kucak açamaz mutluluğa eskileriyle
Bütün duygularını yok etmiş sevgi ve kin de dahil
Böyle yaşamaya yavaştan dayancak
Ona iyi gelecek tek tedavi savaşmak hayatla

[Vice]
Temiz kalın dediler hep kirli biriyle yollar çekilmez
Anlamadık kibri gizli diliyle yoldan çıkardık herkesi
Normalde her insanın doğduğunda
Babası olur yanında lan 21'inde olmaz
Ben artık acıyı kabullendim korkmuyorum hiç hayattan
Ve devam etsin sorgularıma yorgan olan o anahtar
Neyse ne sen siktir et her şeyi ben varım yanında lan
Bunlar bizim iyi günler rahatla
Sana bir tavsiye bu gözyaşların akarsa
Bi kız uğruna hayatını göz göre göre yakarsan
9 ay karnında tutar annen seni onlar 5 dakika aklında tutamazlar
Yaşlanan bir hayat vardı gözlerimde kanlanan
Onca dert tasayla bu yolu ardımıza da bakmadan ilerledik
Biz o kadar günah işledik ki artık bizim gibi insanları ölüm bile aklamaz