Παραλήρημα (Paralirima)

Έχω μιλήσει με την πάρτη μου, με του κρασιού το κέρασμα
Και βγήκε ο καλύτερος ο φίλος για συμπέρασμα
Του ανοίχτηκα, μου ανοίχτηκε μα απότομα μου κρύφτηκε
Όταν έφυγε η μέθη σαν ψυχή μου [?]
Τη νύχτα που μ’ είχαν κυκλώσει όλα τα δίχτυα από σκέψεις και δεν μπορούσα να φύγω
Δεν πήγα, στον Μορφέα δεν είχα την βραδιά μου ωραία
Και έτσι κρασί σε πλαστικό ποτήρι μόνο για παρέα
Για αυτό μη με ακούς ξέρεις τα αποτελέσματα
Σάπιες σκέψεις [?] σιγής καλέσματα
Είμαι καλά ρε μα σου κρύβω τη χαρά, μη με ζηλέψεις και την πάρεις για ‘σένα για συντροφιά
Γελάω, μόνο και μόνο για να ξεχνάω ότι ζω μέσα στον κόσμο που με κάνει να πονάω
Με εσωστρέφειες κρατάω, δε θέλω να με λυπάσαι
Πέθανες για ‘μένα δε θέλω κοντά μου να ‘σαι
Εσύ και οποιοσδήποτε σ’ αυτό το καλοκαίρι
Πίνω και ξεφεύγω πάω στου κρασιού τα μέρει
Εκεί χωρίς κακίες, μίσος στη ζωή
Πάω μα σκοτώνω πρώτα τον Θοδωρή