Παράδεισος (Paradeisos)

[Intro]
Once a while I come to get you
See the twinkle in your eye

[Verse 1]
Φτάσαν απόψε στην κοιλάδα των σκιών
Εκεί που σμίγει η ελπίδα με την άβυσσο
Τραγούδια ακούγονται από στόματα ψυχών
Όσο προσμένουν να τις βάλουν στον παράδεισο
Θάνατος είναι όταν οι άνθρωποι ξεχνιούνται
Γι' αυτό φωλιάζει η θύμησή μας σ' αντικείμενα
Σαν ιστορίες που στη Γη περιπλανιούνται
Και μια ζωή που ούτε κι εγώ δε την περίμενα
Ποτέ δεν ήμουν η συνέχεια κανενός
Κι αυτά που πίστευα για χρόνια ότι με πνίγουν
Αυτή τη νύχτα πριν το τέλος προφανώς
Τα διώχνω εγώ, ή έφτασε η ώρα τους να φύγουν;
Γυρεύω μέσα μου να βρω κάποιες φορές
Αν οι πληγές που κουβαλάω είν' το γραφτό μου
Και τί είν' αυτό που με φοβίζει όταν στέκουν σιωπηλές;
Μπροστά στον δαίμονα εαυτό μου
Μια φασαρία στο μυαλό μου ανεξήγητη
Και σου ζητάω πριν χαθεί κι αυτό το βράδυ
Για μια στιγμή να παραμείνουμε αμίλητοι
Να μοιραστούμε τη σιωπή και το σκοτάδι

[Verse 2]
Τα φώτ' ανοίγουν στη σκηνή και κοιταζόμαστε
Προσπαθώ τώρα κι εγώ να καταλάβω
Αν τον παράδεισο αυτόν τον χρειαζόμαστε
Ή έχουμε φτιάξει κάποιον άλλον
Μές στο σκοτάδι είδα τη λάμψη αυτή στα μάτια σου
Χαμογελάς γιατί διαβάζεις το μυαλό μου
Κι αν ψάχνω τρόπους να ενώσω τα κομμάτια σου
Μπορεί κι εγώ κάπου να βρω ένα δικό μου
Απόψε γράφεται η τελευταία πράξη
Κι εγώ που πίστευα πως θα 'μ' ευτυχισμένος
Φοβάμαι τώρα τη στιγμή που θα χαράξει
Μήπως βρεθώ ξανά εδώ εγκλωβισμένος
Μοιάζω τρελός και κλειδωμένος στο κελί μου
Και δε μπορώ απ' τις σκιές μου να ξεφύγω
Πάνω στους τοίχους κάνω στίχους τη ψυχή μου
Γιατί είν' η πόρτα που θ' ανοίξω για να φύγω
Ένα τσιγάρο τελευταίο ας καπνίσουμε
Κάτι θα υπάρχει που μαζί μας περιμένει
Κι αν έρθει η ώρα να χωρίσουμε
Ας χωρίσουμε σαν εραστές κι όχι σαν ξένοι