Panselinos

Είν' το φεγγάρι πιο λαμπρό και πιο μεγάλο
Από την τόση αυτή του κόσμου αδιαφορία
Κι απόψε θέλησε να λάμψει μια ιστορία
Σ’ αυτή του μαύρου ουρανού μας τη σκηνή

Είπε για δύναμη για τίγρεις που βρυχούνται
Και για λιοντάρια με ατίθασα μαλλιά
Είπε για ξίφη που όλο μέσα μας χτυπιούνται
Τόξα και βέλη και κοχύλια μαγικά

Είμαι η πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω
Βγαίνουν στους ώμους μου αστραφτερά φτερά
Είμαι μια δίνη κοίταξε με πως γυρίζω
Είμαι πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω

Ήρθε η σελήνη να μου δείξει προς το μέλλον
Ψιθύρισε κάτι για θάλασσες κι ακτές
Για ιαχές μικρές γλυκιές κάποιων ανέμων
Που θα μου φέρουνε τα χέρια σου αν θες

Να με χαϊδέψουν με απαλότητα από λάδι
Και με τη θερμή ηλεκτρισμένης αστραπής
Και λάμπεις σαν του φεγγαριού σημάδι
Και στο καθρέφτισμα φαινόμαστε εμείς

Είμαι η πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω
Βγαίνουν στους ώμους μου αστραφτερά φτερά
Είμαι μια δίνη κοίταξε με πως γυρίζω
Είμαι πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω

Θέλω παντού καθρέφτες οταν μ' αγκαλιάζεις
Να σε κοιτάζω από απροσδόκητες γωνιές
Θέλω τα μάτια σου να βλέπω όταν προστάζεις
Μέσα μου να γεννιούνται ινδικές θεές

Ήρθε η σελήνη κάθησε στα γόνατα μου
Μου μίλησε για όσες χάθηκαν στο φως
Πήγα να κλάψω μα μου είπε πως σαφώς
Όλα είναι κύκλος που ανθίζει εδώ μπροστά μου

Είμαι η πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω
Βγαίνουν στους ώμους μου αστραφτερά φτερά
Είμαι μια δίνη κοίταξε με πως γυρίζω
Είμαι πανσέληνος κι απόψε σε φωτίζω