Özgürlük!

[NAKARAT]
Ne yaparsan yap ben hep özgürüm hala
Kendi yoluma baş koyuyorum işim olmadı başka bir dava
Benim ruhumu zapt edemezler hiç örse de taşla duvarla
Sevmiyorum abartıyı sahte hayatlarınızda mübalağa bol
Bu benim için ala yol

Ben hep özgürüm hala
Kendi yoluma baş koyuyorum işim olmadı başka bir dava
Benim ruhumu zapt edemezler hiç örse de taşla duvarla
Sevmiyorum abartıyı sahte hayatlarınızda mübalağa bol
Bu benim için ala yol

[VERSE 1]
Çok küçükken arındım korkulardan
Cebimde yok ettiğim ordular var
Bir film sahnesinde bol dumanlar
Bir semt kahvesinde mor duvarlar
Tereddüt mü var ki koştuğumdan?
Göz altlarım mazinin loşluğundan
Karanlık gölgenin hoşluğundan
Çıkar beni yılların boşluğundan!
Ama çok zor, seçenek yok
Bu duvarlar inancımı çaldı
Sonu tek yol ve bir renk yok
Bu hapiste umut da mı vardı?
Bana bakma unutkanım artık
Ufukta güneşli yarınlara sadık
Olanlar varsa kilitli bir sandık içindeler artık

[NAKARAT]
Ve ben özgürüm hala!
Kendi yoluma baş koyuyorum işim olmadı başka bir dava
Benim ruhumu zapt edemezler hiç örse de taşla duvarla
Sevmiyorum abartıyı sahte hayatlarınızda mübalağa bol
Bu benim için ala yol

Ben hep özgürüm hala
Kendi yoluma baş koyuyorum işim olmadı başka bir dava
Benim ruhumu zapt edemezler hiç örse de taşla duvarla
Sevmiyorum abartıyı sahte hayatlarınızda mübalağa bol
Bu benim için ala yol

[VERSE 2]
Sorular var kafamın içinde
Bu paradoks hayli girift bir biçimde büyürdü
Ölürdüm, her ayın 13'ünde
Görürsün, ölümsüz oluruz o rutinde
Bana içindeki kinden bahset
Gelecek bir gün öncesinden daha net
Hatırlamak zorluyor elbet
Arıyorum onca kadehte maharet
Geçmişi pislik bürür
Ve gölgem yanımda dimdik yürür
Bu öfkem kanımda bildik bir tür
Bana baksana gülmüş müyüm?
Bir harp meydanında düşmüş yüzüm
Çıkar yol peşinde düşkünlüğüm
Tüm hırsım, gururum, özgürlüğüm!