Οξύμωρο

Verse 1:
Η φάση δεν τσουλάει ούτε με γράσο!
Κι έτσι θα φτιάξω πιο φρικιαστικά τοπία από την Guernica του Πικάσο!
Μουσικά πώς να σε πιάσω;
Ήσουνα άστρο σε πτώση που διάγει υποκουλτούρα σαν τον Δρογώση!

Είστε εύπεπτη βρώση, κάτω από έντεχνη στρώση!
Εάν τα νήπια καθορίζουν το αρεστό, τότε έχω εγώ δυσανεξία στη λακτόζη!
Καραγκιόζη, επιλέγεις το επίκαιρο, βρίσκεσαι έξω από τα νερά σου όπως ο Σάκης στην Επίδαυρο!
Περνιέστε για εναλλακτικοί σαν την Αντίπαρο, μα στην αντίπερα κοντράρεις σε IQ ένα μονοκύτταρο!
Κρατάω τον νου μου σε όξυνση σαν τσίπουρο από το Τύρναβο
Εσείς release κι εμείς release the Kraken απ'τον λήθαργο

Failάδες για meeting σε πικνίκ, λόρδοι του εγκλήματος, όλοι γίνατε kingpin
Μα το σύστημα μπλοκάρω όπως o Kevin Mitnick

Μου έβαλες Columbia που τα πήρες με free shipping!
Πόσο σίγουρος πως googlαρες το meaning;

Με το feeling του Πιανίστα καθώς εκτελεί Σοπέν, αντλώντας έμπνευση από τα πάθη των χαρακτήρων του Πολάνσκι!
Μια νύχτα του Ντοστογιέφσκι μου κόστισε μισό εαυτό!
Και στο ψυχισμό του Κιούμπρικ τον ανακτώ μέσω της βίας...
Κι έχω ανάσες ισχυρές για να αφυπνίσουν μάζες!

Όσο κι αν οι κεφαλές σας οι ρημάδες προτιμούν emcees *
Θα 'μαι (εδώ) μέχρι η μουσική να σημαίνει για τους δυνάστες ό,τι η φυσιογνωμία του Άλντορ Ρέιν στο Inglorious Basterds!

Κι επαναστάτες που αναίτια με αναίδεια κάνουν' για ανατροπή σχέδια με motto του Γκεβάρα!
Εννοείται με ορθοστάτες δε θα πάταγαν στα πόδια τους
Θα άλλαζαν τα πιστεύω τους για ένα Nissan Navara!
Νοοτροπία για σφαλιάρα δεν πείθεις σαν τον Σπαλιάρα!
Σε ό,τι κάνω βάζω καύλα σαν να σκίτσαρε ο Manara
Δίνω στην παρτάρα αυτών που βασίστηκα και με πρόδωσαν
Το έθαψα το καλό παιδί μαζί με όσους το σκότωσαν

Chorus:
Λυπάμαι, μείναμε ξένοι προσπαθώντας να αφουγκραστούμε μέχρι οι ανάγκες να καλυφθούνε
Αφού δεν ψάξαμε, τι να βρούμε;

Το κίνητρο επείγει!
Τι να χαρείς από την Ιθάκη τώρα που η Πηνελόπη έχει φύγει;

Εάν στην προσπάθεια δεν κουραστούμε και βυθιστούμε σε
Λήθαργο...
Έχει αποτύχει κάθε ταξίδι, θα συγκρουστούμε σε κάποιον ύφαλο!
Για να δεις αισιόδοξο αύριο, θες ένα σήμερα παρήγορο!
Αναλογίσου και πες μου τι από αυτά δε μοιάζει οξύμωρο!

Verse 2:
Ενότητα δεύτερη, πιστεύω μπορείς να το υποστείς λίγο ακόμα
Βρίσκοντας την ανοχή σου κάπως εύκαιρη βρήκα εύφορο χώμα

Τώρα δεν τίθεται θέμα το χρώμα και γι'αυτό δώσαμε μάχη σπουδαία!
Όμως προσβάλλει ένα gay ζευγάρι που φιλιέται σε δημόσια θέα!
Δεν είναι οξύμωρο αυτό;
Βλασφημία και ανωμαλία;
Κατά πόσο ορίζει η εκκλησία παρεκκλίνουσα φύση;
Εάν ήταν γαμημένοι σκοταδιστές η ίδια η φύση θα το είχε εξαλείψει
Μα πρέπει να δικάσουμε τον αμαρτωλό προτού λοξοδρομήσει...

Και η ίδια υποκρισία λειτουργεί κι ανάμεσα μας!
Λες και πρέπει μια κοινωνία να διέπεται από πατριαρχισμό, ή μητριαρχισμό αντίστοιχα!
Ούτε λόγος για ισότητα!
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θίγεις αν αντί για κοπέλα πεις γκόμενα!!

Μέχρι εκεί φτάνει ο νους, στων λέξεων την τυπικότητα!
Γιατί είναι ωραίο να ανάγεις και το παραμικρό συμβάν!
Την παραμικρή ατάκα σε επίθεση σεξιστική
Και να ψάχνεσαι συνεχώς για μια στάση απέναντι σου προσβλητική

Καταλήγουμε πάλι σε οξύμωρο, επιστροφή στα μουσικά
Να πιπιλίζεις την καραμέλα που ξέρεις πως γράφεις από την καρδιά!
Κι εάν το βγάζεις όπως λες μέσα από όργανα ζωτικά, το βγάζω με παλινδρόμηση ενώ κολυμπάς στα γαστρικά μου υγρά!

Ενεργά πεδία εμείς στην ανενεργό σας παιδεία!
Σαν ιθαγενείς σε σχεδία και νυμφομανείς σε μονογαμία!

Όρος αληθής στην υποκρισία, όρος αλήθειας για επαλήθευση
Και πιάνεστε σαν οροθετικοί σε ιατρική εξακρίβωση!
Χάθηκε το ζωντανό αφού πρώτα πέθανε η συνείδηση!
Τώρα υποτίμηση και μίμηση γιατί να το κάνεις δίχως απήχηση;

Συμβιβάζεσαι, πώς θα σε ακούσουν καμιά δεκαριά στην τελική;
Αλλιώς θα γλύψεις μια δεκαριά να σε προτείνουν στην αρχική
Χωρίς εκτίμηση προσωπική και κρίση αντικειμενική!
Ίδια αξία που πρεσβεύεις σε καθορίζει στη μουσική!
Με βρίσκει σύμφωνο εκεί που κάποιοι λένε για στρατόπεδα
Και είναι στου καθενός το χέρι η επιλογή ποιο εκπροσωπεί
Αυτοί είμαστε, το θέατρο που ό,τι δηλώνεις γίνεσαι!
Άλλοι διεκδικούν το ρόλο του gangster πρωταγωνιστή, σοβαροί γελωτοποιοί με μανδύα διασκεδαστή!
Προβληματικοί, διψασμένοι για αποδοχή κι εσύ πείθεσαι...

Chorus:
Λυπάμαι, μείναμε ξένοι προσπαθώντας να αφουγκραστούμε μέχρι οι ανάγκες να καλυφθούνε
Αφού δεν ψάξαμε, τι να βρούμε;

Το κίνητρο επείγει!
Τι να χαρείς από την Ιθάκη τώρα που η Πηνελόπη έχει φύγει;

Εάν στην προσπάθεια δεν κουραστούμε και βυθιστούμε σε
Λήθαργο...
Έχει αποτύχει κάθε ταξίδι, θα συγκρουστούμε σε κάποιον ύφαλο!
Για να δεις αισιόδοξο αύριο, θες ένα σήμερα παρήγορο!
Αναλογίσου και πες μου τι από αυτά δε μοιάζει οξύμωρο!