Otoban

[Verse 1]
Yüzümü çamurla yıkarım her sabah
Kirleniyor gözlerim her sabah
Pusu vakti eşref vakti
Tan vakti say tüm vakitleri
Şimdi elin dolsun
Durdu o an dünyanın kalbi
Bu evin avlusu intihara meyilli
Tonlarca insan değil bir tek ben delirdim
Binlerce kalem kağıda
Binlerce alem sofrasına girip savruldun
Bir tek sen tekildin
Dönüşmeye başlıyorum dolunayda
Kaydırma parmaklarını bariyerli otobanda
Su bidonlarına çöl bıraktım fark etme
Farozlandım, yeşil olmayan ilkbaharda
Morfin alıp şeytandan şahdamara drug
Eklemlerin örselendi tıp yetersiz onu bırak
Tek gerçek ölümdü öyle yazdı gazeteler
Bende seni çizdim boyadım bir avuç pastele

[Nakarat] x2
Anlatıyorum durmadan sevdiğin masalları
Yaz oku, say oku
Gel yaz, git oku
Anlatıyorum durmadan sevdiğin adamları

[Verse 2]
Hayatın dibine vurduysan sofra hazır
Biz hiphopla kalkarız sabah,saati yazıp
Kadere çizik, kadere yazık
Tat vermiyor şimdi uyku ve yediğim rızık
Atlıyorum caddelere kazaya mahalim
Bakmıyorum soluma,kalmıyor mecalim
Benim deccal,benim deccal
Gömdüğün tabutlarda bitmez mesaim
Hayatı frenle, geliyor trenle
Hayata direnme, bitiyor tinerle
Son cilayı attığımdan beridir kadere
Son kalayı bastığımdan beri,düştü ivme
Yakın al düşmanı yakın
Bur'da izlenmez asla günbatım
Yanıyorsa evimiz baştan aşağı
Kökten sallanıyorsa daracağı
Başta yakın

[Nakarat] x2
Anlatıyorum durmadan sevdiğin masalları
Yaz oku, say oku
Gel yaz, git oku
Anlatıyorum durmadan sevdiğin adamları