Όταν Σπάω στα Δυo

Ετοιμασου για ταξιδι διχως επιστροφη σε ενα κοσμο κρυο οταν σπαω στα δυο
Σε εναν κοσμο παραξενο σκοτεινος παραδομενος σε μενα και σε αλλους δυο , ειμαι ο τυπος με το μονιμο κολλημα στο κρανιο ολα κολλανε μεταξυ τους μες το εγκεφαλικο μου πεδιο, οταν κολλαω με ηχους ειμαη για μενα μονο και αλλους δυο , εχει παγωσει η καρδια μου απο το κρυο και ειναι τοσο σκοτεινα κυκλωμενος απο ροδινα αρωματα , νυχτα μες την παγωνια αγκαλια με την αγαπημενη μου σκια όπως παλια
Μονος λυγισα για μια φορα μα δεν με σπαει ο πονος , ειμαι στον πυθμενα μονος κι ειμαι μια χαρα , ειναι το σπιτι μου ο δρομος κι ολα τσουλανε καλα
Εχασα τα λογικα μου ενα βραδυ που χε πανσελυνο , 12 και 12 ακριβως παγωμενος σε μια ερημο , ερημος κοκκινο βλεμα αγελαστο χαμενογια παντα σε εναν οριζοντα απεραντο, ειμαι αυτος που ειμαι και δεν αλλαζω με τιποτα , κολλημενο μυλαο με χαμενα βηματα χαμενος μες τα μουσικα μου αινιγματα