Ορκισμένοι Εχθροί (Orkismenoi Exthroi)

[Intro]
Όλα είναι δρόμος, κι όλοι στο κόλπο χωμένοι
Χρήμα που λες είναι ο χρόνος, ζω βιαστικά για να βγαίνει
Μια γειτονιά όλος ο κόσμος, στο έλεος παρατημένοι
Όλοι κοιτάμε να βγει η δουλειά μας, όλοι εχθροί ορκισμένοι
Όλα που λες είναι δρόμος κι όλοι στο κόλπο χωμένοι
Χρήμα που λες είναι ο χρόνος, ζω βιαστικά για να βγαίνει
Μια γειτονιά όλος ο κόσμος, στο έλεος παρατημένοι
Όλοι κοιτάμε να βγει η δουλειά μας, όλοι εχθροί ορκισμένοι

[Verse 1]
Κι αν θέλεις να δεις την αλήθεια, πόλεμος μέσα στην πόλη
Αίμα, λεφτά, παραμύθα, ζήσε και πέθανε με ένα πιστόλι
Όσα συμβαίνουν τη νύχτα, δεν τα μιλάμε τη μέρα
Ένας ακόμα στην τρύπα, ένας ακόμα στο μέτωπο σφαίρα
Μέτρα τα λόγια που σου ‘πα, δε μ' ακουμπάς, είμαι λέρα
Έχω πιασμένο το πόστο στο block, καβατζωμένο το θέμα
Δεν έχει τύχει να σε ξαναδώ, ποιος σ' έχει στείλει σ' εμένα;
Ξέρω πως έχω εχθρούς, πάρα πολλούς, φίλο κανέναν
Απωθημένα, παραλογίζομαι, τα 'χα δυο χρόνια και κάτι κομμένα
Τώρα με πιάνω ξανά πού και πού να φλερτάρω μ' εκείνο το ψέμα
Ξέρω ποια θα 'ναι η κατάληξη σ' όλο αυτό αφού ξέρω εμένα
Τα σωθικά μου στο πάτωμα, πόλεμος, αίμα, μυαλά χυμένα
Όνειρα δεν έχω κάνει ποτέ, τ' άφηνα μόνο του να μ' οδηγεί
Όσα μου λέτε τ' ακούω βερεσέ, πείτε να ξέρουμε μία τιμή
Όλοι υπεράνω και κυριλέ, σκληροπυρηνικοί με τουπέ
Το 'χουνε βρει, λένε πολλά, βία, μανούρα και συμπλοκή
Δεν κυνηγάω το χρήμα, καλύπτω ανάγκες κι είναι κοινή λογική
Κι αν έχω πιει, τι να μου πεις, ρε μαλάκα εσύ, ποια κριτική;
Κάνε δουλειά σου, δεν είμαι φίλος σου στην τελική
Ξέρεις νομίζεις ποιος είμαι; Αρχίδια. Δε σε θυμάμαι ούτε και βγάλαμε δρόμο μαζί

[Bridge]
Η επιβίωση θέλει ταλέντο, είν' αλυσίδα στη φύση
Τ' όνειρο με αίμα βαμμένο, έδαφος για να κερδίσει
Όσο το ζω θα μαθαίνω, όλο και κάτι με εκπλήσσει
Μέσα μου κάπου πεθαίνω, άβυσσος μέσα της μ' έχει ρουφήξει
Η επιβίωση θέλει ταλέντο, είν' αλυσίδα στη φύση
Τ' όνειρο με αίμα βαμμένο, έδαφος για να κερδίσει
Όσο το ζω θα μαθαίνω, όλο και κάτι με εκπλήσσει
Μέσα μου κάπου πεθαίνω, άβυσσος μέσα της θα με ρουφήξει

[Verse 2]
Έχασα βλέπεις το τραίνο, έφυγε, δε θα γυρίσει
Όλο το κάστρο χαμένο, όσο τις τρύπες να κλείσει
Έχεις πεθάνει για 'μένα, τέλειωσε, δε θα μου λείψεις
Ζω και ραπάρω στο κέντρο, ρούμι, μπεκιές, crystal meth και χασίσι
Όταν μιλάει το χρήμα, όλοι τους κάνουν τουμπέκα
Κι όταν μιλάς για κομπίνα, πάμε για 10 στα 10
Άμα ακούσεις σειρήνα, πόδια στους ώμους και τρέχα
Δε με σηκώνει το κλίμα εδώ, έφυγα κι ούτε κουβέντα
Όταν ξυπνάει η πείνα, ό,τι κινείται είναι γεύμα
Όπου στημένη βιτρίνα, την κατεβάζω με πέτρα
Χάραμα Ομόνοια τμήμα, κι όσοι κρατούμενοι τέζα
Ξέρεις πώς πάει στην Αθήνα, σεξ, αλητεία και τρέλα
Φέρε το yayo, να πληρωθούμε, δεν ξανακάνω κουμάντο με πρέζα
Όσοι δεν έπαψαν, έχουν πεθάνει, πεθάνει, τύχη που δεν είμαι μέσα
Όποιος στον ύπνο σε πιάνει, θα ‘ναι απ' τον κύκλο σου μέσα
Άνετα σ' την ξανακάνει, λάβε τα ανάλογα μέτρα
Λόγο που δεν μπορείς να κρατήσεις, είναι ντροπή να τον δίνεις
Σκέψου διπλά πριν μιλήσεις λοιπόν, ό,τι μισούσες θα γίνεις
Επιρρεπής στους καυγάδες, αίμα απ’ τα χείλη σου φτύνεις
Όπου το λούκι μπελάδες, είπα, όπου το λούκι θα γίνεις
Ένα σου λέω μονάχα και κράτα το, οι δρόμοι αυτοί είναι το σπίτι μου
Ζόρικο το μεροκάματο, σε φάγανε οι δρόμοι, αλήτη μου
Φύλα τα σότα και γάμα το, θ' ανατινάξω τη μύτη μου
Κόλαση το ψυχοσάββατο, όλα πουτάνα, γαμώ την πίστη μου
Όσα περάσανε στο παρελθόν κι όσα στο μέλλον θα ‘ρθούνε
Θα 'χουν αφήσει σημάδια πολέμου, θα 'χουμε τόσα να πούμε
Είσαι καλά με την πάρτη σου, έχουμε ακόμα να δούμε
Ίσως να μην ανατείλει ποτέ μέσα εδώ κάτω στην τρύπα που ζούμε

[Chorus]
Βήματα κάνω παράτολμα, πάντα λεπτή η γραμμή
Ζω τη ζωή μου παράνομα, έχει κι αυτή κουραστεί
Η καρδιά μου κομμάτια στο πάτωμα, αίμα ψυχρό και ψυχή
Τίποτα απ' όσα έχω ζήσει δε θ' άλλαζα κι εμείς ορκισμένοι εχθροί

[Chorus]
Βήματα κάνω παράτολμα, πάντα λεπτή η γραμμή
Ζω τη ζωή μου παράνομα, έχει κι αυτή κουραστεί
Η καρδιά μου κομμάτια στο πάτωμα, αίμα ψυχρό και ψυχή
Τίποτα απ' όσα έχω ζήσει δε θ' άλλαζα κι εμείς ορκισμένοι εχθροί