Op het terras

Nee nee we gaan er even uit
Zegt de Zanger
Als ik me wil laten neerzijgen
Op een houten bankje in de zon
Voor de hoofdingang

Hij geeft me een arm
Kom jongen
En zo slof ik met hem naar een terras
Op een steenworp afstand van het hospitaal

Nee we gaan er even uit
Kom jongen
Straks vat je nog kou
Hier voor jou

We nemen even koffie
Hij zwart ik cappuccino
En allebei appelgebak met slagroom
Lekker

De auto’s bussen fietsers voetgangers
Ik zie het voor het eerst in bijna een week en denk
De wereld draait door
We praten nou ja praten
Ik loop leeg
Onderwijl rookt De Zanger shagjes
Hij bestelt een rosé
Ik een water met citroen

Nee we gaan er even uit
Neem een slokje jongen

Een wrang lenteliedje
Je mist iets
Maar je weet niet wat
En dat is maar goed ook
Dat is maar goed ook

Het betrekt een beetje
Er steekt een windje op
Straks vat je nog kou
Zegt de Zanger
En hijst me in zijn overjas

Uit zijn colbert haalt hij een pakje filtersigaretten
En een aansteker
We gaan er even uit
Hier voor jou
Ik rook er eentje
Lekker

Kom jongen
De zanger schuift het wijnglas
In mijn richting
Straks vat je nog kou
Neem een slokje jongen
Vooruit één nipje dan
Lekker

De Zanger vraagt om een bruine tosti zonder ham
Die ik voor de helft zal oppeuzelen
Lekker

Na zo’n anderhalf uur is het tijd om op te breken
Er wacht vanavond een optreden
Vanuit de kleedkamer mailt hij me via zijn smartphone een nieuw liedje
De Droom Van St. Franciscus
Een wrang lenteliedje
Mooi hoor

Even over vieren in de doodstille nacht lig ik alweer klaarwakker
Ik klap de laptop open
Zet de koptelefoon op en klik het bestand nog eens aan
Een omarming van het lot
Een verzoening met het lot
Fluisterzingt de Zanger
Je mist iets maar je weet niet wat
En dat is maar goed ook