Onderweg

Ik zocht naar overgave in de zinnen
Ik zocht voldoening in dit lied
Ik dacht de vrijheid is, opnieuw beginnen
Maar een uitweg vond ik niet

Ik zocht verdriet in een rij mineurakkoorden
De kleur van angst in een refrein
Ik zocht naar liefde in een volgorde van woorden
Maar steevast liep ik vast op het rijm

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg

Ik heb gezongen en ik heb geschreven
Ik heb gedronken en gefeest
Ik ben als laatste overeind gebleven
Wekenlang van huis geweest

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg
Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Lief nu ben ik onderweg

Je haar, je handen en je lippen
Je huid, je benen en je mond
Het is meer dan ik ooit verzinnen kan
Je lach, je woede, je berip
Je vergeven is de grond van waaruit ik zo beginnen kan
En ik vraag hoe heb ik zo lang kunnen zoeken
Was soms het vinden niet genoeg?

Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Ik kom eraan
Maar nu nu ben ik onderweg
Ik geloof het zelf als ik het zeg
Ik kom eraan en niets te vroeg