Ölüm Vadisi

Kul; çalış. Ve asla soru sorma
Sömürmeye devam edersen eğer zincir vurcam notalara
Pes etmemeyi öğren gidip karıncalardan
Ve Unutma; Her kaybettiğin zaman yeni bi gün doğar

Göğsündedir seni boğan, kalbinin üstünde duan
Özgürlüğün seni soyar, ayaklarında prangalar
Artık beynim bi silah, fikirlerime yanaş;
Elinde papelin yoksa, sana denir hemen; "savaş!"

İnsan can veriyor, derhal sarıl kamerana
Sisteme "kahpe" diyor, bütün atış karavana
Gören "vay be" diyor, gelip aklını kaybediyor
-- Herkesi kahrediyor ve bilinçleri kayboluyor

Etten kemikten fikir türetip olma kül
Yine de gel, sormadan gidipte at bi mezara gül
Saygıyı haketmeyen bütün bireyler oldu fosil
Ekranlarda kıvırıp hayatının üstüne yaptı bahis

Xxx
Dünya harp yeri, aç gözünü
Kıyamet kadar sıcak çözüm
Ruhum daralıyor karanlıklara
Ateşini yak ki sönmesin közün

Dünya harp yeri, aç gözünü
Kıyamet kadar sıcak çözüm
Ruhum daralıyor karanlıklara
Ölüm vadisinde çoktur zulüm
Xxx

Dağınık hayatında her yer kağıt parçaları
- Kendi ayağına çelme olacak her daim yalanların
Artık insanlar tarihe gömdü yananları
Kitaplar günahlarını aklıyor bütün ölüm saçanların

Yine de dolmuyor kasa, kan aktı çok
Geride boşluğu yarat, çünkü şansı bol
Kimin tahtı o, diktatörse kov
Daha çok sever yüzüne doğru sövse o

Benim elimde değil, değiştirmek geçmişini
Kendi hayatın ve kendi kuralların. Öyle değil mi?
Unut bütün söylediğimi, gelip seni beslediğimi
Yada gerçeği öğrettiğimi, unut çünkü kimse bilmemeli

Onlar en iyi bilir, insan nasıl can verir
- Eline silah verip erkeninde ölüme gönderir
Sokağa salar maddeleri ve can çekişmen izlenir
Benim her yazdığım cümlede farklı fikirler filizlenir