Ölüm İle Yaşam Arası

(Verse 1)
Aklımda kafiyeler saniyeler beynimi yer
Hislerimi takipteler sokakta arkamdalar
Onlar kara pelerinli canlılar
Yorgunum artık düşünmekten yaşamayı

Bu his savaşı çünkü alayı pis insan
Çünkü benim kafiyem eşittir bin lisana
Eğer bunlar şakaysa yapılmaz bir nisan’da
Çünkü yapanların alayı Fizan’da

Mesaj kutumda tehditler aramalarda emniyet
Yanımda bıçak taşımam gerektirir ehemmiyet
Çünkü benim Rhyme’larım ulaşır ebediyete
Bu yüzden beni bitirmen not yet

Sokaklarda geziyo saçları fönlü haspam
Eskiden derlerdi Rit’in gönlü saydam
Artık yok kahverengi gözlü çaylak
Ölüm İle Yaşam Arası’nda yazılan gaflar

(Nakarat)
Ölüm İle Yaşam Arası bozuk ritimler
Ölüm İle Yaşam Arası kafiyeler burada
Ölüm İle Yaşam Arası motherfucker
Ölüm İle Yaşam Arası’nda yaşamalısın x2

(Verse 2)
Aklımda ela gözlü uzun saçlı bir kız
Rüyalarımda çoklu kafiye ve akış
Yıllardır yazdığım en içten satırlar bunlar
Çünkü rüyalarımda eski kankalar ulan

Başımda ciğerimde ağrı var nedeni belirsiz
Aslında tahmin edebiliyorum sebebi keyifsizlik
Aklını ele geçirdiyse iblis yüreğine odaklanır
Mezarcılar ise küreğinin oradadır hep

Ruhun arkasında yatardı güruhta bir beden
Bu yazdıklarımın hepsini yaşamıştım önceden
İçki veya sigara değilmiş dermanım ölümmüş
Çünkü her konuştuğumda sözüm bölünmüş

(Nakarat)
Ölüm İle Yaşam Arası bozuk ritimler
Ölüm İle Yaşam Arası kafiyeler burada
Ölüm İle Yaşam Arası motherfucker
Ölüm İle Yaşam Arası’nda yaşamalısın x2

(Outro)
Ölüm İle Yaşam Arası
Ölüm İle Yaşam Arası
Ölüm İle Yaşam Arası
Ölüm İle Yaşam Arası