Οι Γκόμενες Παρέρχονται (Oi Gkomenes Parerhontai)

Ααα, έχεις παραπληγιάσει, χαζεύεις στις ειδήσεις
Άντε και ενδιάμεσα να βλέπεις διαφημίσεις
Γιατί παλιά θυμάσαι όταν έσβηναν τα φώτα
Δεν έβλεπες αν φόραγε μεταξωτή κυλότα
Σου λείπουνε τα χέρια της που σού 'κανε μασάζ
Μα ξέχασες πως είχε στο μπούτι τατουάζ
Πού 'γραφε "Γεράσιμε, για σένα κόβω φλέβες
Εσύ μόνο αξίζεις όλοι οι άλλοι 'ναι λελέδες"
Μα σένα λέγαν Πάτροκλο νομίζω ότι θυμάμαι
Ό, τι θυμάμαι χαίρομαι, πότε πια θα φάμε;
Μα μη σε νοιάζει φίλε, εσύ ήσουνα πιστός
Αυτή έκανε διάρρηξη της έμειν' ο λοστός
Θυμάσαι όταν μούχλιαζες σε έσερνε κοντά της
Μήπως και σε χάσει από τον οντά της
Γιατί όμως σε άφησε, κανένας δε θα μάθει
Μα ξέρω ένα μαγαζί εις την πλατεία Βάθη
Που λύνει απορίες μέχρι να πεις πουβρέξ
Μα φρόντισε να έχεις μαζί σου το λατέξ
Τα μούσμουλα τα ώριμα γίνονται μαρμελάδα
Κι οι γκόμενες οι ώριμες το ψάχνουνε με δάδα
Άσ' τη να φύγει φίλε μου κι αυτή θα μετανιώσει
Για σένα η μασχάλη της δε θα ξαναϊδρώσει
Κι αν είχες χαρακτήρα δυνατό και σταθερό
Δεν ήσουν ομορφάντρας μα ήμουνα εγώ
Σκέψου άλλες γκόμενες και κόψε τη ζοχάδα
Αλλιώς θα πίνεις μόνος σου την πίνα την κολάδα
Αν θες το σκύλο ολάκερο χορτάτη και την πίτα
Στρώσου στο κουφέτο να χαζεύεις την Ανίτα (την Πάνιαααα)
Οι γκόμενες παρέρχονται, φεύγουν, δεν προλαβαίνουν
Όμως τα Ημισκούμπρια εδώ θα παραμένουν
Ο Ιρλανδός φιλόσοφος καλά μου τα 'χε πει
Μην μπλέξεις Μιθριδάτη με γκόμενα κουφή
Μα τότε δεν κατάλαβα εκείνον το χρησμό
Γι' αυτό λοιπόν κατέληξε η σχέση σε σεισμό
Με άφησε η κυρά μου σε θλίψη και θα πέσω
Στην κόμη; αμέσως θα προσθέσω;
Θ' ανοίξω τις σαμπάνιες τη μια μετά την άλλη
Θα ρίχνω χαρτοπόλεμους σ' όλο μου το κεφάλι
Θα κάνω δεξιώσεις, γιορτούλες μα και πάρτυ
Και θά 'χω καλεσμένη όλη την Πελεάτη
Θα ακούω όλη μέρα δυνατά τη μουσικούλα
Θα βγαίνω και τα βράδια για να κάνω τον μπαμπούλα
Θα βγαίνω και στον κήπο να βρω παλιό χρυσάφι
Θα μάθω ιππασία με φαλακρό ελάφι
Θα φωνάζω ούγκα μπούγκα με έναν τηλεβόα
Θα πιω και δηλητήριο που θά 'ναι από βόα
Όμως δε θα πεθάνω, το έχω συνηθίσει
Ή απλά εγίνηκα έτσι από τη φύση
Θα τυπώσω σε μπλουζάκι τη φάτσα του Μετζέλου
Θα κόψω την κακή συνήθεια του Οθέλλου
Θα απλώσω στη φλοκάτη όλα τα μίκι μάους
Θ' αρχίσω να χορεύω επάνω jump around
Θα βάψω τα μαλλιά κου σε χρώμα σαμιαμίδι
Θα παίξω και στο θέατρο με τον Πεζιρκιανίδη
Και πλέον θα διαβάσω του γέλωτα το τραστ
Κι έχω στην καρδιά μου βάλει χανζαπλάστ
Εμένα δε με νοιάζει μπακούρι αν θα μείνω
Γιατί ένας ημίσκουμπρας εγώ θα παραμείνω
Εγώ είμαι ο Στέλιος ο DJ o;
Ξυρίζω το κεφάλι και έχω σεξαπίλ
Είμαι ένας σπάγγος με λένε Ααρών
Σφιχτός ήμουνα πάντα στο θέμα των λεφτών
Μα οι γκόμενες που τα 'πραττα ευθύς στο μάνι μάνι
Ποτέ τους δεν κουβάλαγαν επάνω τους το μάνυ
Και ξόδευα σαν έφευγαν λεφτά σε μαντηλάκια
Τα δάκρυα να σκουπίσω που έκαναν αυλάκια
Και ξόδευα λεφτά να πίνω τη σαμπούκα
Γιατί με απαράτησε η γλυκιά μου η μπουμπούκα
Τί γελάτε ρε πίσω από τον ώμο;
Νομίζετε πως είμαι κανένας Πέρυ Κόμο;
Πλήρωνα το πριν, πληρώνω το μέτα
Και νιώθω το χιλιάρικο να φεύγει, να πετά
Κάποια στιγμή η τσέπη μου μου είπε με αναίδεια
Αν θες άλλο χαρτί πάρε εγκυκλοπαίδεια
Έτσι κι εγώ το σκέφτηκα με περισσή σοφία
Ιρλανδική πως θά 'πρεπε να πω φιλοσοφία
Οι γκόμενες παρέρχονται, φεύγουν, δεν προλαβαίνουν
Όμως τα Ημισκούμπρια εδώ θα παραμένουν