O Tilefonitis

Πήρα εκατό φορές
Για να μάθω αν ζεις
Μου απάντησε που λες τηλεφωνητής

Πήρα να σου πω φιλιά
Με το φως σβηστό
Ευτυχώς που είν’ η δουλειά
Και θα ξεχαστώ

Κι όχι δεσμοί, χωρισμοί, της ζωής πειρασμοί
Κι όχι τίποτα πια
Την αφορμή στο κορμί στη γραμμή
Που κοιτάνε καχύποπτα πια
Να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω
Κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό

Και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει
Και να `ναι πρωί
Κι η απουσία στα δίχτυα με δίχτυα να ψάχνει
Να βρει το γιατί
Να βασανίζομαι το σώμα σου να βρω
Κι εσύ να παίζεις το χαμένο θησαυρό
Και γύρω η νύχτα μια νύχτα σαν νύχτα να πέφτει
Και να `ναι πρωί

Σ’ ένα κόκκινο χαρτί
Μ’ ένα μπλε στυλό
Μου `χες γράψει πώς και τι
Και τον αριθμό

Και μιλούσαμε ως αργά
Δε σ’ αφήνω, δεν
Κι όπως σ’ έχανε η καρδιά
Πήρε το μηδέν