Ο Έξυπνος και ο Πονηρός (O Exypnos kai o Poniros)

Δυό χαρακτήρες, μα τόσο διαφορετικοί κι ας λένε πως οι δυό τους έχουν κάτι κοινό και μοιάζουν, ο ένας δεν αφήνει χώρο κάτι να ειπωθεί ο άλλος ο διαλαλεί πάντα για να το σχολιάζουν. Πρώτος είναι ο έξυπνος , αυτός που ‘χει συνείδηση και ξέρει που χτυπά , ποτέ σου δεν τον παίρνεις είδηση είναι ανώμαλος ο δρόμος του μα θα τα καταφέρει. Τον περνάνε για χαζό, πάντα γιατί έτσι τον συμφέρει. Πάντα βρίσκει λύσεις αναλόγως περιστάσεων δεν ξέρει τι σημαίνει η λέξη <<λόγω αποστάσεων>> και πάντα τσεκάρει δυό φορές πρωτού δαγκώσει αν τον προκαλείς τα χέρια του ποτέ δεν θα λερώσει
Η προσαρμογή γι’ αυτόν ειν’ ευκολία και έχει πάντα νταραβέρια βλέπεις με την δυσκολία, τέτοιους ανθρώπους δεν γουστάρετε , τους θάβετε και όσο αμφισβητείται τόσο δεν επαναπαύεται. Η ζωή είναι κωμωδία για τον έξυπνο , όπως και επίσης τραγωδία για τον ευαίσθητο, τίποτα πιο δίκαιο μοιρασμένο απ’ το μυαλό μα άλλοι νομίζουν πως απ’ αυτό έχουν ήδη αρκετό

-Εσένα ποια είναι η εκδοχή;
-Ο καθένας έχει μια δικιά του, αναλόγως πως την βλέπει , κρίνει -πράττει απ’ την πλευρά του , δεν είναι κάτι βάσιμο , μιλάν οι χαρακτήρες , δεν είναι μένει κάτι στάσιμο, κι απ’ όλα αυτά τι πήρες;

Το έξυπνο πουλί απ’ τη μύτη πιάνεται κι ο πονηρός θα είναι κει την κατάλληλη στιγμή να φροντίσει ώστε παντού να το μάθουνε , βλέπεις ως πονηρός γνωρίζει το να καταχράζεται ζει εις βάρος των άλλων και αφού τους ξεζουμίσει τους πετά , κρατά μόνο ότι του χρειάζεται , δεν νοιώθει θλίψη έχει μάθει να μην αισθάνεται δεν λείπει από πουθενά δεν ξεκουράζεται. Θέλει να είναι διαρκώς μες το παιχνίδι πρώτος και δεν τον νοιάζει αν όντως δεν του αξίζει , σαν οργανισμός ξενιστής , ζει με την ενέργεια σου , πλησιάζει εκμεταλλεύεται την περιέργεια σου και αφού δώσει τροφή στα όνειρα σου, όλα τέλεια. Τώρα πασάς που τρώει από τα δικά σου έργα ,είναι πάντα εκεί , δίνει ότι σου λείπει παίρνει ότι μπορεί ενώ σε γεμίζει φαντασία σε αδειάζει από ζωή βλέπεις γι αυτόν είναι απλά μια δίκαιη συναλλαγή