Ο ελαφοκυνηγός (O elafokynigos)

Ο Αναστάσης της κυρα Νίκης
Ήταν ο πρώτος κυνηγός της Θεσσαλονίκης
Κάποιο χειμώνα, στον Πλαταμώνα
Ένα ελάφι λένε πέτυχε στο ψαχνό
Και τότε όπως λεν οι γέροι στα καφενεία
Πουλιά και άγγελοι γεμίσαν τον ουρανό
Και το ελάφι το πληγωμένο
Είχε τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ

Τον Αναστάση της κυρα Νίκης
Τον ξέραν όλοι οι κυνηγοί της Θεσσαλονίκης
Που με τα χιόνια, πενήντα χρόνια
Τούς φώναζε όταν ξεκινούσαν για το βουνό:
Ο ουρανός είναι παιδιά γεμάτος αγγέλους
Γι’ αυτό να μην πυροβολάτε τον ουρανό
Και το ελάφι το πληγωμένο
Έχει τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ

Στον Αναστάση της κυρα Νίκης
Είπανε χτες δυο κυνηγοί της Θεσσαλονίκης:
Τέτοιο χειμώνα, στον Πλαταμώνα
Που πας παππού μέσα στ’ αγιάζι το πρωινό;
Κι ο Αναστάσης της κυρα Νίκης τούς είπε:
Πάω να συναντήσω τους αγγέλους στον ουρανό
Και το ελάφι το πληγωμένο
Που `χει τα μάτια κοριτσιού δεκάξι χρονώ