Ο Αντώνης ο Βαρκάρης (O Antonis O Varkaris)

Ο Αντώνης ο βαρκάρης ο σερέτης
Έπαψε να ζει ρεμπέτης
Θέλει πλούτη και παλάτια
Και της Κάρμεν τα δυο μάτια
Επαράτησε τη βάρκα στο λιμάνι
Κάτω στο Πασαλιμάνι
Τραγουδάει κι όλο πίνει
Ταυρομάχος πάει να γίνει
Μα ο άκαρδος ο ταύρος τον σκοτώνει
Και στη γη τονε ξαπλώνει
Σαν τον βλέπει η Κάρμεν κλαίει
Πάει κοντά του και του λέει
Αχ Αντώνη μου, βαρκάρη μου σερέτη
Τώρα μένω νέτη σκέτη
Μες στον κόσμο η καημένη
Χήρα παραπονεμένη