Notatki Z Miasta Ciszy Cz. 3

[Zwrotka 1]
Chodź zabiorę cię na spacer, jesień lubi nas widzieć
Choć nie spyta nigdy, czy nie za chłodno i jak nam idzie
Tak nam idzie, że zbliżamy się tylko na moment
A ten pustostan za nami to miał być naszym domem
Pouciekali z niego wszyscy, najpierw tchórze
Co nawet nie myśleli o tym, by zawalczyć dłużej
A potem zwiali ci, co przetrwali pierwszy ogień
Każdy z nich mówił: "Więcej już chyba nie mogę"
Było nas mniej coraz, a wróg był gdzieś za oknem
Mieliśmy być jak sfora, zresztą dziś to nieistotne
Bo ja znów idę samotnie, chyba że chwycisz mnie mocno
I pomimo świstu kul zaśpiewamy pieśń radosną
Coś o ptakach na niebie, niewiele ich wciąż lata
Większość przytula ziemię, bo to był silny atak
Mógłbym zatańczyć z tobą pośród ruin, wyjść na przeciw basztom
Mimo, że gdzieś tam za nami znowu płonie nasz dom

[Refren]
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią

[Zwrotka 2]
Czemu chcesz wziąć mnie na spacer, jak zima krzyczy z werwą?
To kiepski pomysł dziś, by wychodzić na zewnątrz
Poza tym nikt mnie nie nauczył jak się poddać
A ten pustostan, w którym siedzimy, to przecież dom nasz
Zostało nas mało, kiedy przyszedł drugi front
Kilku z nas oberwało, mieli strasznie trupi wzrok
Najbliżsi kumple odchodzili łzy spijając
Niektórzy w stronę lasu, inni smutno umierając
Byliśmy w trójkę, znałem ich niemal od dziecka
Patrzyliśmy na siebie wiedząc, że nie można przestać
Choć szanse były żadne, resztki siły w słabych rękach
Taka śmierć to żadna hańba, bylem wiedział, że nie klękam
Zostałem sam i wtedy zobaczyłem ciebie
Gdzieś między jednym a drugim dziurawym drzewem
Wokół cisza, pustostan ucierpiał, no i ledwo chodzi
Ale dziś zbieramy cegły, postawimy go na nogi

[Refren]
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią
Chociaż płonie nasz dom, chociaż płonie nasz dom
To smutne, że wcale nie obchodzi was to
Nie obchodzi was to, kiedy płonie nasz dom
Moja ziemia traci kolor, będę umierał z nią