Nie Zabieraj

Gdy dobry ranek osuszy mi łzy rozgoni te chmury wron
Głos biały z ziemi uniesie dwa sny składając je pod Twój tron
Z prośbą nieśmiałą co naiwnie brzmi że gdy ktoś wygoni cud
Jakby się dało aż do końca dni to szczęście pozostaw mu

Nie zabieraj lepiej nie daj
Bo to ból gdy traci się
Drugą naturą przyzwyczajenie jest

Nie ma nic darmo na zawsze też nic
Przydałoby się choć raz nie widzieć czarno by do przodu żyć
Naprawdę czy nie ma szans

Nie zabieraj lepiej nie daj
Bo to ból gdy traci się
Drugą naturą przyzwyczajenie jest

Nie zabieraj lepiej nie daj
Bo to ból gdy traci się
Dajesz zabierasz wypada tak czy nie

Głos biały z ziemi niesiе nam sny i dobija się do bram