Niaz

بدون تو چه پروازی
چه احساسی، چه آوازی
تويی که از صدای من
شراب کهنه مي سازی
بيا خوبم که مي دانم
در اين بازی نمي بازی

نياز رو تو خودم کشتم
که هرگز تا نشه پشتم
زدم بر چهره ام سيلی
که هرگز وا نشه مشتم
من آن خنجر به پهلويم
که دردم را نمی گويم
به زير ضربه های غم
نيفتد خم به ابرويم
مرا اينگونه گر خواهی
دلت را آشيانم کن
من آن نشکستنی هستم
بيا و امتحانم کن

غرور ای ناجی حرمت
تو با من پا به پایی کن
به هنگام سقوط من
تو در من خودنمایی کن
من آن خورشيد زرپوشم
که با ظلمت نمی جوشم
بجز آغوش دریا را
نمی گيرم در آغوشم
مرا اينگونه گر خواهی
دلت را آشيانم کن
من آن نشکستنی هستم
بيا و امتحانم کن
بيا و امتحانم کن

من آن ديوان پربارم
كه در خود واژه ها دارم
درون دشت انديشه
به غير از گل نمیكارم
من آن ابر بهارانم
كه از خاشاک بيزارم
به جز بر چهره ی گلها
نمی گريم، نمیبارم

نياز رو تو خودم کشتم
که هرگز تا نشه پشتم
زدم بر چهره ام سيلی
که هرگز وا نشه مشتم
من آن خنجر به پهلويم
که دردم را نمی گويم
به زير ضربه های غم
نيفتد خم به ابرويم
مرا اينگونه گر خواهی
دلت را آشيانم کن
من آن نشکستنی هستم
بيا و امتحانم کن

مرا اينگونه گر خواهی
دلت را آشيانم کن
من آن نشکستنی هستم
بيا و امتحانم کن
بيا و امتحانم کن