Nεκροί

[Κουπλέ1]
Φωτιά στα τετράδια, γράφω με ράμματα
Πέφτουνε πάνω μου άρματα
Βάζω τα κλάματα κι άντι για δάκρυα
Κυλάνε άσματα θαύματα
Πάρτε τα άμα θέλετε εγκαύματα
Δίνω στίχους να τους μελετάς αδιάκοπα
Μα είσαι σε chat και μηνύματα κοιτάς αδιάφορα
Καμιά φορά πείθομαι πως δεν υπάρχεις
Ότι πρόκειται πράγματι για bot
Την ώρα που αράζω και χαμογελώ non stop
Not. Είν' ο υπέροχος λευκός gay rapper, bro
Με αυτοπεποίθηση μαύρου straight rapper, bro
Καλησπέρα. Ήρθα να σου τινάξω το κλαμπάκι στον αέρα
Ξέρω, δεν είναι κλαμπ, shut the fuck up
Κι αυτή δεν είναι ζωή και εσύ δεν κάνεις ραπ
Δεν με νοιάζει, τη μέρα να κοιμάμαι
Δεν με νοιάζει, μπορούμε να σε φάμε
Δεν με νοιάζει, το πιώμα εδώ θα ’ναι
Διάλεξε την αυταπάτη σου, πάμε
Σε δρόμους μυθικούς όμως στη γη
Εκεί που το καλό κυριαρχεί
Σε μέρη που δεν είχες φανταστεί
Γιατί δεν υπήρξατε ποτέ και είστε όλοι νεκροί

[Ρεφρέν]
Είστε νεκροί και δεν το ξέρετε, τσάμπα υποφέρετε
Κι έχετε το Βδέλυγμα να χαίρεται
Είστε βουβοί, δεν το ανέχομαι
Το δέχομαι ως σύμβαση
Μα είστε ακόμα στην εκκίνηση

[Κουπλέ2]
Χειρότεροι κι από την μούμια, την ταινία
Χώνω σαν το ροκ πια να μην είναι ραπ αλλά το ροκ
Μου κάνεις σαν το CGI στον Τhe Rock, που 'κανε το σκορπίο
Είμαι πιο μπροστά απ' τον εαυτό μου
Το ραπ μου δεν είναι δικό μου
Ανήκει σε μέλλοντα γιο μου
Το σφάζω κι ας είναι δικό μου
Παιδί είτε ξέρασμα κλώνου
Πολυσύμπαν γαμημένου χωροχρόνου
Είμαι ο Stan Lee, κάθε τι
Πεθαίνει μόνο μέσω σπερματοκτόνου
Μισώ τα πάντα εκτός απ’ τον κομμουνισμό
Και το λυρισμό. Τονίζω το λυρισμό
Γιατί έχουμε απ' αυτό τουλάχιστον
Το κλάμα σου πια όχι ευχάριστον
Το κάναμε καλύτερα με θέμα και βαρύτητα
Κι εσύ κοίταξες απλά την ίντριγκα
Άκου με τώρα σαν ιεροκήρυκα
Να τερματίζω τα level σου, πίθηκα
Αν και κατώτερος ηθικά
Πετώ μπριζόλες σε vegan κείμενα
Κι είμαι, να, αυτό που δεν κατάλαβες ποτέ
Ένα ντροπαλό παιδάκι, νεκρέ

[Ρεφρέν]
Είστε νεκροί και δεν το ξέρετε, τσάμπα υποφέρετε
Κι έχετε το Βδέλυγμα να χαίρεται
Είστε βουβοί, δεν το ανέχομαι
Το δέχομαι ως σύμβαση
Μα είστε ακόμα στην εκκίνηση