Nefes (Emin)

[Verse 1]
Bu gece bırak beni Raziel, zihnimde cinayet sahneleri
Kan kokanlarından, bilmem hatırlatabildim mi?
Eski patika yollar, hani şu, karanlık dar, sokaklar
Daha ipucu gerekli mi? Ne olur, sen üstüme geldikçe, daha da çok, üşüyorum

Biraz önce saydım, tam 7 şişe vurulmuş, iki saatte de, onca hap
Ve ben şu an tıpkı, şişede yüzen bir balık gibiyim
Zaten kimse kapımı çalmaz, şurada ölür giderim
Uzansam ne olacak? Derin bir uyku sonrasında, yitik bir rüya(yitik bir rüya)

Hep aynı döngü, hep aynı alem
Hep aynı ben ve de hep aynı sen
Gülümsemek yasak mı, ölümsemek meşru iken bu zamanda?
Sözümde sek duble kafiye, tek dikişte, tek kurşun yaksın!

Alsın, bıraksın, yaralasın
Seni de, beni de, herkesi de!
Tozlu rafta, bedenim dargın
Yazdığın her kelamda, vardım

Emin ol, Emin yazar, çizer
"Yaralama!" derdin, karalamalarıma
Köprü altı sokaklar kir, yüzlü günah kokan arkadaşlar
Simsiyah bir perde kapatın! Konuşamayacak kadar zayıfladım

Hayallerimi tersten giydirdiler, ellerimde bir çift göz ağlak!
Sinistra Istanbul! Yeter anlattığın Faşistanbul!
Uzandığım yatağa bulaşan onca hayal israf olan
İstifra ettim, yediğim her armoniyi, şimdi derin bir sessizlik lütfen!