Ne Bilirsin

[Verse 1: Kolera]
Dik bir yokuş hayat, başında Azrailiyle bekleyen
Azrail melekten korkma! O bir emri yerine getiren
Terbiyelen haddini hatırla, kıyametten önce bir
Kıyamet kopsa Allah'ım şükür sana, kavuş bana

Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm
Her dün sana yaklaştığım bir bölüm
Her hüzün sorularıma bir çözüm
Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm
Kalbim saklı kalmış bir cürüm

Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm
Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm
Düşünmez mi kimse, kim kendini küçük düşürdü?
Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü

Estir yelleri, hüznün bitsin dertleri
Sen dağıtmazsan gitmez acının küçük fertleri
Cümle cümle anlatmakla bitmez sabir halleri
Sanma tabiat ana, bunlar Rabbin kızgın selleri

Her gördüğünü hayra yorma, şükret yaz ayında donma
Buruk açlık düştü karna, bomboş iş üstünde durma
Vurana kadar kaçar turna, harcanmamalı zaman boyna
Kara hain girer koyna, söylediğine uyma

[Nakarat: Kolera]
Bunu masal mı sandın?
Etkilemez ölüm beni inan hiç
Beni inan hiç, omzundaki yükleri sal Dünya
Yan gönül, yan
Kalpten düştü yaşama sevincim inan
Sevincim inan, kalpten düştü kıyım yakın artık
Bunu oyun mu sandın?
Hileni ancak kendine yedirirsin sen
Yedirirsin, yedirirsin ye de bitir git artık
Pes ettim mi sandın?
Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin?
Sen ne bilirsin, sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin?

[Verse 2: Sagopa]
Sahte tüfeği kafama dayamış korkmamı bekliyosun
Düşüncemin geldiği yere git! Kendine yer kap!
Burası benim ilim yerim, kendimle ilgili sorunum varsa
Bırak doktorum olan "Ben" uğraşayım
Şeytan yoluna girişleri annem keserdi, giremezdim
Babam için cennet gerekli, ben hep bunu bildim
İçimdeki ateşle oynamaktan yanıyor içim
Ve bir gün memleketten 750 km ileri gittim
Yarın için bir defans taktiği bulmalıyım
Çok kişiyi öldürdüm, cesetlerinde parmak izim yoktu
Soğukluk içimi ürpertti, damar kanım dondu
Bu yeniden başlamasından korktuğum kaçıncı sondu?
Canım yandığında birkaç hafta bağırdım!
Fırçayı elime aldığımda ilkin anılarımı boyarım
Gelecek adına hiçbir hayali resme dökemez parmaklarım
İçimde iyiliklerimin dedikodusunu yapan şeytanlarım
Zaman akıp gittikçe gözlerim daha çok doluyor
Vakit gider gelmez, işte bu canımı çok sıkıyor
Hata ve yanlışlarım çırılçıplak, o kadar utanç verici ki!
Benim böyle olmamam gerekirdi

[Nakarat: Kolera]
Bunu masal mı sandın?
Etkilemez ölüm beni inan hiç
Beni inan hiç, omzundaki yükleri sal Dünya
Yan gönül, yan
Kalpten düştü yaşama sevincim inan
Sevincim inan, kalpten düştü kıyım yakın artık
Bunu oyun mu sandın?
Hileni ancak kendine yedirirsin sen
Yedirirsin, yedirirsin ye de bitir git artık
Pes ettim mi sandın?
Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin?
Sen ne bilirsin, sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin?

[Outro: Kolera]
Sen ne bilirsin, ne bilirsin, ne bilirsin sen?
Sen ne bilirsin, ne bilirsin, ne bilirsin, sen neyi bildin ki?
Sen ne bilirsin, ne bilirsin sen, ne bilirsin sen?
Sen ne bilirsin, ne bilirsin, ne bilirsin sen?
S-A-G-O-P-A
K-O-L-E-R-A
Haha