Nasılsa

Oturuyo odasında, yıkık dökük
Penceresi yok, sırtı kapıya dönük
Başı öne eğik, dudağı bükük
Kaç gündür uykusuz, yorgun, gözleri çökük

Korkuyo artık geçen her dakikadan
Kabusu şimdi yalnız boşa geçen zaman
Elini neye atsa hep geç kalan
Oysa çok genç daha, uyansa derin uykudan

Düşünüyo ne zaman kendine kalsa
Hiç oluru var mıydı onlar gibi olsa
Belki bi an için durup, yukarı baksa
Boşverirdi hepsini, farketmezdi nasılsa

Oturuyo odasında