Ναοί στο σχήμα του ουρανού
Και κορίτσια ωραία
Με το σταφύλι στα δόντια που μας πρέπατε!
Πουλιά το βάρος της καρδιάς μας ψηλά μηδενίζοντας
Και πολύ γαλάζιο που αγαπήσαμε!
Φύγανε φύγανε
Ο Ιούλιος με το φωτεινό πουκάμισο
Και ο Αύγουστος ο πέτρινος με τα μικρά του ανώμαλα σκαλιά
Φύγανε φύγανε
Και βαθιά κάτω απ’ το χώμα συννέφιασε ανεβάζοντας
Χαλίκι μαύρο
Και βροντές, η οργή των νεκρών
Και αργά στον άνεμο τρίζοντας
Εγυρίσανε πάλι με το στήθος μπροστά
Φοβερά των βράχων τ’ αγάλματα