Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Katy Garbi
Όταν μπορεί αυτός, μπορεί να βγούμε
Σ’ ένα κενό αγάπης αιωρούμαι
Να μείνω ή να φύγω
Ακροβατώ σε τεντωμένο νήμα
Είναι καιρός για το μοιραίο βήμα
Να μείνω ή να φύγω
Κάτι για ισότητα και νέους νόμους
Νιώθω το χέρι του βαρύ στους ώμους
Να μείνω ή να φύγω
Αρσενικό, λοιπόν, ως εδώ
Κλείνω στα μούτρα του την πόρτα
Φεύγω, ποιος, ε και, βαρέθηκα πια
Δεν αντέχω, ως εδώ
Το ραντεβού το ακυρώνει
Ο εγωισμός μου γυναικεία σκόνη
Να μείνω ή να φύγω
Να `μαι ντυμένη, μακιγιαρισμένη
Κι έξω, ένας κόσμος να με περιμένει
Να μείνω ή να φύγω
Όταν μπορεί αυτός, μπορεί να βγούμε
Αφού το θέλει ν’ αναμετρηθούμε
Να μείνω ή να φύγω
Αρσενικό, λοιπόν, ως εδώ
Κλείνω στα μούτρα του την πόρτα
Φεύγω, ποιος, ε και, βαρέθηκα πια
Δεν αντέχω, ως εδώ
Είναι καιρός για το μοιραίο βήμα
Αρσενικό, λοιπόν, ως εδώ
Κλείνω στα μούτρα του την πόρτα
Φεύγω, ποιος, ε και, βαρέθηκα πια
Δεν αντέχω, ως εδώ