Na de regen komt zonneschijn

De regen luistert niet
het blijf gieten, ook al komt het niet uit
na de regen komt zonneschijn
ik vond je mooi, ook al liep je mascara uit

het is wat het is, het zal zijn wat het zal zijn
ik weet dat ik er nog niet ben, maar ik weet dat ik er zal zijn
hun oren zijn dicht wanneer de mijne op een kiertje staan
ik ben onderweg naar huis mam, laat de deur op een kiertje staan

ik zal mijn plek niet weten, geen idee waar en hoе
alles vormt zicht tot een vraagteken, uitеindelijk een pad naar iets toe
de inkt in mijn huid zit diep, mijn moeders naam gegraveerd
deze woorden zijn niks anders dan op mijn eigen gedachtes gebaseerd

mensen vrezen op wat ze niet snappen en dat kan ik niet snappen
als je het niet aanpakt bij de wortel gaat het alleen maar vertakken
mensen vrezen op wat ze niet snappen en nu kan ik het snappen
zal ik ooit ontsnappen [?] van mijn gedachtes

de herinneringen gegraveerd op mijn netvlies
op een dag ga ik terug, maar helemaal hetzelfde is het niet zijn
eenmaal uitgesproken is geen weg terug meer
misschien is het beter kan ik mijn mond houden en dat ik me soms terug keer