Μπάμπης Babylon

Σ’ είδα στον δρόμο όπως κάθε φορά
Φορούσες πάλι τα παλιά σου γυαλιά
Και όπως μας μίλαγες κοιτούσες χαμηλά...

Άσπρα ή μαύρα στα δικά σου μυαλά
Όλα χωράν μέσα σε δύο κουτιά
Που έχουν ταμπέλες που δεν υπάρχουν πιά...

Μίλησε για μας, Μπάμπη Babylon
Πες μας τι ζητάς, Μπάμπη Babylon
Οι δρόμοι που πατάς, Μπάμπη Babylon
Πιάσανε σκουριά....

Το στόμα σου άνοιξε ξανά
Τις λέξεις φτύνεις με μεγάλη σιγουριά
Είσαι δεινόσαυρος, μια σάυρα με μεγάλη κοιλιά

Που τρώει, καταπίνει τα δικά της παιδιά
Κι όταν ξεφεύγουνε τα κυνηγά
Σιγα- σιγά δεν μας αδιάζεις την γωνία....

Μίλησε για μας, Μπάμπη Babylon
Πες μας τι ζητάς, Μπάμπη Babylon
Οι δρόμοι που πατάς, Μπάμπη Babylon
Πιάσανε σκουριά....

Είναι τ’ αρνιά και τα σκυλιά
Είναι οι δάσκαλοι και τα παιδιά
Είναι και ο ήρωας που πάντα οδηγά

Εσύ δεν είσαι τίποτα απ’ αυτά
Είσαι του φόβου σου η μάυρη σκιά
Ρίχνουμε πάνω σου το φως και άντε γειά

Μίλησε για μας, Μπάμπη Babylon
Πες μας τι ζητάς, Μπάμπη Babylon
Οι δρόμοι που πατάς, Μπάμπη Babylon
Πιάσανε σκουριά…